گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

محتشم کاشانی:فغان که همسفر غیر شد حبیب و برفت مرا گذاشت درین مملکت غریب و برفت

❈۱❈
فغان که همسفر غیر شد حبیب و برفت مرا گذاشت درین مملکت غریب و برفت
چو گفتمش که نصیبم دگر ز لعل تو نیست گشود لب به تبسم که یا نصیب و برفت
❈۲❈
چو گفتمش که دگر فکر من چه خواهد بود به خنده گفت که فکر رخ حبیب و برفت
چو گفتمش که مرا کی ز ذوق خواهد کشت نوید آمدنت گفت عنقریب و برفت
❈۳❈
رقیب خواست که از پا درآردم او نیز مرا نشاند به کام دل رقیب و برفت
نشست برتنم از تاب تب عرق چندان که دست شست ز درمان من طبیب و برفت
❈۴❈
ز دست محتشم آن گل کشد دامن وصل گذاشت خواری هجران به عندلیب و برفت

فایل صوتی دیوان اشعار غزل شمارهٔ ۱۲۵

صوتی یافت نشد!

تصاویر

تصویری یافت نشد!

کامنت ها

امید حسین زاده
2014-08-18T19:48:10
در بیت اول مملکت غریب عبارت کاملا نامناسبی است چه از نظر وزنی و چه از لحاظ منطق شعری زیرا که این اصطلاح در عصر حاضر رواج لفظی یافته است. من تا به حال به دنبال نسخ دیگر نبودم ولی به صورت غریزی حس می کنم حداقل عبارت "وادی غریب" عبارت شایسته تری باشد
رؤیا
2020-10-10T09:55:24
درود جناب حسین‌زاده. مصرع «مرا گذاشت درین مملکت غریب و برفت» ایراد وزنی نداره؛ باید با وقفه بعد از مملکت بخونیدش: «مرا گذاشت در این مملکت، غریب و برفت»