مولانا:غیب را ابری و آبی دیگرست آسمان و آفتابی دیگرست

به تحقیق جناب آقای پورجوادی بیت‌های آسمان‌هاست در ولایت جان ... الخ، از حکیم سنایی نیست بله از کتابی است به نام رحیق التحقیق از مبارک‌شاه مرورودی شاعر سده‌ی ششم و هفتم.

برای لامکان بجز ناکجا واژه ناجایگاه را هم داریم .

اسمان عالم غیب دارای اسمان و ابری دیگر است این جهان ناپدید تنها برای خاصان حق قابل شهود است مولانا با تاکید در جدید و نو بودن این تجلیات خداوندی در عالم و قدرت بیمثالش به ایه ای از ایات الهی اشاره میکند بدین مضمون ::أَ فَعَیِینا بِالْخَلْقِ الْأَوَّلِ بَلْ هُمْ فِی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدِیدٍ مگر در آفرینش نخستین عاجزیم (تا از باز آفریدن شما در رستاخیز ناتوان باشیم)، بلکه آنان از آفرینش جدید در اشتباه و تردیدندغیب را ابری و آبی دیگرستآسمان و آفتابی دیگرستناید آن الا که بر خاصان پدیدباقیان فی لبس من خلق جدیدباران برای پروردن و رشد باغ در بهار میبارد ولی همان باران در پاییز باغ را زرد میکند و میمیراند ...منظور درینجا پی بردن به قدرت الهی است که هرچیزی را میتواند روحی و معنی جداگانه ببخشد مولانا در ادامه همین بحث میفرماید همچنین سرما و باد و افتاب نیز میتوانند کارایی های متفاوتی در راستای قدرت امر الهی داشته باشند و از شنونده میخواد همین رشته رو دنبال کنه تا به مقصود حرفش برسه هست باران از پی پروردگیهست باران از پی پژمردگینفع باران بهاران بوالعجبباغ را باران پاییزی چو تبآن بهاری نازپروردش کندوین خزانی ناخوش و زردش کندهمچنین سرما و باد و آفتاببر تفاوت دان و سررشته بیابهمینطور که باران انواع دارد باران عالم معرفت الهی هم دارای ضرر و سود است ... سخنان اولیا و خاصان خداوندی هم که حیات بخش و جان افزاست بهمین شکل در دل سالکان باغ و بهاری از معرفت و عشق بوجود میاره مثل کاری که باران بهاری برای درخت انجام میده ... اگر هم جایی درختی خشکیده وجود داره عیب از باران بهاری و یا راهنمایی پیران حقیقت نیست ... نسیم های جان بخش اونها مثل باد کار خودش رو انجام میده ...اونیکه مستعد و مترصد این کمک ها باشه ازشون استفاده میکنه همچنین در غیب انواعست ایندر زیان و سود و در ربح و غبیناین دم ابدال باشد زان بهاردر دل و جان روید از وی سبزه‌زارفعل باران بهاری با درختآید از انفاسشان در نیکبختگر درخت خشک باشد در مکانعیب آن از باد جان‌افزا مدانباد کار خویش کرد و بر وزیدآنک جانی داشت بر جانش گزید

با سلام. بله درست است. بنده پیگیری کردم همین طور است. بیت «آسمان هاست در ولایت جان ...» از حیکم مبارک شاه مرورودی است که در کتاب اشعار او به نام رحیق التحقیق آمده است که به کوشش و تحقیق نصرالله پورجوادی در سال 1381 ه.ش توسط انتشارات مرکز نشر دانشگاهی چاپ شده است. بیت مذکور در این کتاب در صفحه 85 است و بیت شماره 593 می باشد. لذا درست است این بیت از حکیم سنایی نیست.

این بیت در تاریخ ما در این صفحات وارد شده: صفحه اول صفحه دوم صفحه سوم در «صفحه اول» که لینکش تقدیم شد، این چند بیت را از سنایی دانسته و او (سنائی) متوفی سنه ۵۴۵ هست. شاید مرورودی به عنوان استقبال از سنائی این ابیات را گفته باشد. والله اعلم

حاشیه بعدی رُ ملاحظه بفرمایین، با احترام 👇👇👇👇👇👇👇👇