مولانا:گفت پیغامبر ز سرمای بهار تن مپوشانید یاران زینهار

لطفا در مصراع اول بیت اول، پیغامبر را به پیغمبر اصلاح نمایید. سپاس

در برخی ویرایش های معتبر، این دو بیت بعد از بیت دوم دیده می شوند:پس غنیمت باشد آن سرمای او در جهان بر عارفان وقت جودر بهاران جامه از تن برکنید تن‌برهنه جانب گلشن روید

شعری که در این صفحه هست، در چندین جا با ویرایش های دیگر تفاوت دارد.

پیغمبر ص فرمودند از سرمای بهاری خودتون رو مپوشانید چونکه با شما همون کاری رو میکنه که با درختان در بهار میکنه ولی از سرمای پاییز بر حذر باشید که اونهم با شما همون کاری رو میکنه که با درختان و باغ انگور میکنه مولانا میفرماید راویان تنها ظاهر این حدیث را دیده بودند و بیخبر از جان فقط جسم را میدیدند اما نباید از معنی غافل بود برای مثال کوه را دیدند ولی از گنج و مواد معدنی اون غافل بودند گفت پیغامبر ز سرمای بهارتن مپوشانید یاران زینهارزانک با جان شما آن می‌کندکان بهاران با درختان می‌کندلیک بگریزید از سرد خزانکان کند کو کرد با باغ و رزانراویان این را به ظاهر برده‌اندهم بر آن صورت قناعت کرده‌اندبی‌خبر بودند از جان آن گروهکوه را دیده ندیده کان بکوهدر این روایت منظور از خزان نفس و هوای انسانیست و عقل و جان هم بهار است درک این موضوع با عقل جزوی سخته و باید تحت هدایت عقل کاملتری قرار گرفت و با این همنشینی هاست که خوی و رفتارها عوض میشه و نگاه کلی تری بدنیا پیدا میشه این بینش کلی مثل زنجیری بر گردن عقل جزیی باعث رشد انسان میشه .. پس دم پاک اولیای خداوندی همچو باد بهاری زنده کننده جانهاست آن خزان نزد خدا نفس و هواستعقل و جان عین بهارست و بقاستمر ترا عقلیست جزوی در نهانکامل العقلی بجو اندر جهانجزو تو از کل او کلی شودعقل کل بر نفس چون غلی شودپس بتاویل این بود کانفاس پاکچون بهارست و حیات برگ و تاکپس از سخنان ریز و درشت خاصان حق و اولیای الهی روی بر نگردان که این سخنان حامی و پشت پناه دین و روش توست چه با زبان خوش و نرم باتو بگویند چه با زبان سخت و سرد فرقی نمیکنه چونکه تو رو از اتش (سعیر) نجات میدهند ...از حدیث اولیا نرم و درشتتن مپوشان زانک دینت راست پشتگرم گوید سرد گوید خوش بگیرتا ز گرم و سرد بجهی وز سعیرسخنانشان چه سرد و چه گرم مثل نوبهار زندگی باعث رشد ایمان و بندگی راستین میشود برای اینکه از دم حیات بخش انسانهای کامل و عاشق است که بوستان جان ها زنده اند ... دریای دل پر ازین گوهرهای روحانی و اجلالی ست گرم و سردش نوبهار زندگیستمایهٔ صدق و یقین و بندگیستزان کزو بستان جانها زنده استزین جواهر بحر دل آگنده استاگر براین احوال خللی وارد بشه و ازین باغ خلالی کم بشه هزاران غم بر دل عاقل فرود میاد ... بر دل عاقل هزاران غم بودگر ز باغ دل خلالی کم شود

در مورد بیت اول اینگونه هم شنیده ام:گفت پیغمبر به اصحاب کبار تن مپوشانید از باد بهار

با درود، لطفا به حاشیه های پیشین توجه فرمایید.

با درود به پیشگاه استاد مهدی کاظمی. تنها این لطف شماست که همچون چراغی نور بر دلهای تاریک ما می تاباند واین خود لطف بزرگی است که خدا شامل حال شما نموده است. همیشگی و سرمدی باشید برای طالبان مولانا عشق یارتان باد.

درود بسیار دوستان پس شعر گفت پیغمبر به اصحاب کبار تن مپوشانید زسرمای بهار آنچه با برگ درختان می کند با تن وجان شما آن می کند ؟؟؟؟