گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:فازن بالحرة پی این شد مثل فاسرق الدرة بدین شد منتقل

❈۱❈
فازن بالحرة پی این شد مثل فاسرق الدرة بدین شد منتقل
بنده سوی خواجه شد او ماند زار بوی گل شد سوی گل او ماند خار
❈۲❈
او بمانده دور از مطلوب خویش سعی ضایع رنج باطل پای ریش
همچو صیادی که گیرد سایه‌ای سایه کی گردد ورا سرمایه‌ای
❈۳❈
سایهٔ مرغی گرفته مرد سخت مرغ حیران گشته بر شاخ درخت
کین مدمغ بر کی می‌خندد عجب اینت باطل اینت پوسیده سبب
❈۴❈
ور تو گویی جزو پیوستهٔ کلست خار می‌خور خار مقرون گلست
جز ز یک رو نیست پیوسته به کل ورنه خود باطل بدی بعث رسل
❈۵❈
چون رسولان از پی پیوستنند پس چه پیوندندشان چون یک تنند
این سخن پایان ندارد ای غلام روز بیگه شد حکایت کن تمام

فایل صوتی مثنوی معنوی بخش ۱۳۵ - مثل عرب اذا زنیت فازن بالحرة و اذا سرقت فاسرق الدرة

تصاویر

کامنت ها

رضا مزکی
2019-04-08T22:58:16
بیت اول اشاره است به ضرب المثل عربی « اذا زنیت فاذن بالحرة و اذا سرقت فاسرق الدرة » به معنای « هر گاه خواهی که تباهی به بار آوری با آزادْ زن ،تباهی آور ؛ و هر گاه خواهی که دزدی کنی ، مروارید بدزد» [ این مثل هر چند به لحاظ ظاهر صورتی پسند ندارد ، لیکن مولانا آن را در تفهیم مقصودی عالی و معنوی به کار گرفته است ؛ در مثنوی این گونه موارد کم نیست. منظور این است که باید همت و سلیقه شخص ، بلند و ظریف باشد و هماره به عالی ترین چیز ها نظر داشته باشد ]شرح جامع مثنوی کریم زمانی (چاپ اول) ، دفتر اول ، صفحه 728