مولانا:طایفهٔ نخچیر در وادی خوش بودشان از شیر دایم کش‌مکش

توکل می شود سپردگی و یا سرسپردگی

متوکل سرسپرده

شرح و تفسیر بیت 900طایفه نخچیر ، در وادی خوش / بوده اند از شیر ، اندر کش مکشدر چراگاهی سرسبز و دلکش دسته ای از حیواناتی که برای شکار شدن مناسب بودند می زیستند و فقط از شیری که در آن حوالی بود دچار غم و اندوه بودند .شرح و تفسیر بیت 901بس که آن شیر از کمین در می ربود / آن چرا بر جمله ناخوش گشته بوداز بس که آن شیر کمین می نمود و نخچیران را می ربود . چراگاه برای همه آن حیوانات ناگوار شده بود .شرح و تفسیر بیت 902حیله کردند ، آمدند ایشان به شیر / کز وظیفه ما تو را داریم سیرآن نخچیران تدبیری اندیشیدند و نزد شیر آمدند و گفتند : ما غذای روزانه ات را بطور مستمر فراهم می آریم و تو را سیر نگه می داریم .شرح و تفسیر بیت 903جز وظیفه در پی صیدی میا /تا نگردد تلخ ، بر ما این گیاشرط این است که تو روزانه تنها برای گرفتن طعمه مقررت از جایگاهت بیرون آیی تا این چراگاه و این چمنزار برای ما ناگوار نشود