مولانا:مصطفی روزی به گورستان برفت با جنازهٔ مردی از یاران برفت

ببخشید درستش اینهو آنکه گوش استش،عبادت می کنند

و آنکه گوش استش می کند:این مصرع درستهاونی که شما نوشتید غلطه

همچو بطان سر فرو برده به آب

همچو بطان سر فرو برده بب«به آب» صحیح است

روزی پیامبر ص برای همراهی جنازه یکی از اصحابشان به گورستان رفتند و او را همچون دانه در زیر خاک مدفون کردند و خاک را بر رویش ریختند چونکه خاک باعث رشد و جوانه زدن این دانه میشود مولانا با مثال زدن روییدن درختان به زنده شدن انسان پس از مرگ جسم اشاره میکنه و میفرماید این درختان با زبان سبز و شاخ و برگ هاشان صدها اشارت دارند برای انانکه گوش شنوا دارند مصطفی روزی به گورستان برفتبا جنازهٔ مردی از یاران برفتخاک را در گور او آگنده کردزیر خاک آن دانه‌اش را زنده کرداین درختانند همچون خاکیاندستها بر کرده‌اند از خاکدانسوی خلقان صد اشارت می‌کنندوانک گوشستش عبارت می‌کنندبا زبان سبز و با دست درازاز ضمیر خاک می‌گویند رازاین درختان مثل مرغابیانی که زمستان را سر در آب میکنند و بهار که میشه از کلاغ بشکل طاووسی زیبا در میایند اگرچه خداوند در زمستان اونهارو حبس کرد ولی ازون کلاغ ها طاووس هایی زیبا بوجود اورد .. منظور اینست که بعد از این حبس دنیا ما مبدل میشویم به موجودیتی حقیقی تر و زیباتر ....همچو بطان سر فرو برده ببگشته طاووسان و بوده چون غرابدر زمستانشان اگر محبوس کردآن غرابان را خدا طاووس کرددر زمستانشان اگر چه داد مرگزنده‌شان کرد از بهار و داد برگانکار کنندگان میگویند این نشانه ها از اول بوده و ربطی به خدا نداره ولی به کوری چشم اینها حضرت حق در درون دوستداران خودش حقایق و معارفی رو مانند باغ و بوستان شکوفا میکنه.... هرگلی که ازین باغ مکاشفه رایحه ای خوش پخش میکنه... گویای وجود این اسرار الهیست منکران گویند خود هست این قدیماین چرا بندیم بر رب کریمکوری ایشان درون دوستانحق برویانید باغ و بوستانهر گلی کاندر درون بویا بودآن گل از اسرار کل گویا بودبو و رایحه خوش دوستداران خداوند باوجود منکران عشق خداوندی آشکارا در جهان پخش میشود این منکران همچون حشره ای کثیف(جعل) از بوی گل گریزانند یا شبیه کسانیکه کم تحملند و طاقت شنیدن صدای دهل ندارند بوی ایشان رغم آنف منکرانگرد عالم می‌رود پرده‌درانمنکران همچون جعل زان بوی گلیا چو نازک مغز در بانگ دهلخودشون رو مشغول امور روزمره میکنن و غرق در کارهایی که میکنن میشن و چشمشون رو بروی این درخشش میبندند .... مولانا میفرماید چشم برای دیدن حریم امن الهیست و انها که به روزمرگی مشغولند در حقیقت کورند خویشتن مشغول می‌سازند و غرقچشم می‌دزدند ازین لمعان برقچشم می‌دزدند و آنجا چشم نیچشم آن باشد که بیند مامنیپیامبر ص از گورستان برگشت و به پیش عایشه(صدیقه) رفت و همینکه عایشه او را دید دستش را بروی عمامه و البسه و محاسن وی کشید ...پیغمبر ص پرسید که چکار میکنی ؟ عایشه گفت که امروز هوا ابری بود و باران امده ولی متعجبم که لباسهاتون خیس نیست ...در جواب پیامبر ص از عایشه میپرسد که چه پوششی بر سرت انداخته بودی و عایشه جواب میدهد که ردای شمارا .... و جواب میشنود که ای پاکدامن بخاطر همین که ردای من رو سرت بوده خداوند باران غیبی از نوع دیگری را بر چشمان پاکت عرضه داشته نه این باران و اسمانی که تو فکر میکنی چون ز گورستان پیمبر باز گشتسوی صدیقه شد و همراز گشتچشم صدیقه چو بر رویش فتادپیش آمد دست بر وی می‌نهادبر عمامه و روی او و موی اوبر گریبان و بر و بازوی اوگفت پیغامبر چه می‌جویی شتابگفت باران آمد امروز از سحابجامه‌هاات می‌بجویم در طلبتر نمی‌یابم ز باران ای عجبگفت چه بر سر فکندی از ازارگفت کردم آن ردای تو خمارگفت بهر آن نمود ای پاک‌جیبچشم پاکت را خدا باران غیبنیست آن باران ازین ابر شماهست ابری دیگر و دیگر سما

احتمالا منظور از نازک مغز ساز سرنا باشد