مولانا:عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر بند بشکن ره عیان اندر عیانست ای پسر

افسان = افسانهشاهد :از نفس سخن کم جو در مجلس جانبازیبر تارک بی نفسی فرموده دل افسان ساز. ( سنایی)

ببخشیدمعنی کلمه ی آفسان در مصرع دوم از بیت چهارم چیه؟

با سلام و عرض ادبدر بیت آخر مصرع دومبه نظر از لحاظ معنایی زبان درست استنه زیانبا تشکر

با سلام.بنده متن این شعر را به صورت دیگری دیده ام. به نظر می رسد در متنی که تاریخ ما ارائه داده است در هر مصرع یک یا دو کلمه اضافی موجود است. گویا کسی شعر اصلی را باز نویسی کرده و در هر مصرع به تناسب یک یا دو کلمه افزوده است. با توجه به این که قرائت دکتر سروش در مجموعه صوتی رسول آفتاب، آن قرائت است، اصالت این شعر جای تامل و تحقیق دارد

خیر جناب کامران کمیلی پور اشتباهی صورت نگرفته است و آن غزل را در شماره 1097این مجموعه میتوانید بیابید ،میشود گفت همین غزل است با کلماتی اضافه و البته موسیقی و وزنی دیگر اما چرایی این ماجرا و اینکه کدام نخست سروده شده را میسپارم به جناب گوهری عزیز

سلامبیت آخر زبان درست است نه زیان لطفا اصلاح شود، با سپاس.

مولانا در این شعر راه رسیدن به عشق و مزایای عاشق شدن را توضیح می دهد،با تصمیم گیری عقلی و تحلیل های ذهنی رویدادها و اتفاقات و نیازها به مقصد نمی رسیم، آنچه عقل می حواهد استدلال و فلسفه است،یا علت و معلولی است،عقل بند و دام است و ما را گرفتار می کند،با تصمیم گیری واکنش ، و بر اساس غرایز و احساسات تحلیل کردن و تصمیم گرفتن به مقصد نمی رسیم، آنچه که تن می خواهد، مقایسه و مسابقه است ،با تصمیم گیری های فرضی، و معامله و بده بستان با خدای ذهنی هم به جایی نمی رسیم، و بازی ذهن است، تصمیم گیری های فرض ،تصمیم گرفتن با داده های غلط است، پس هر نتیجه ای هم که از آن استباط کنیم اشتباه است، مثل اینکه دکتر به جای دارو گچ به شما بدهد، شما خودتان را گول می زنید که دارید دارو مصرف می کنید، پس دل ما را فریب می دهد،آنچه دل می خواهد رضایت و خشنودی الکی شماست،راه رسیدن به عشق از عقل ،تن و دل به دست نمی آید،اگر کسی بگوید ، من عقل ،تن و دل را کنار گذاشتم ، پس به یقین در مسیر عشق قرار دارم و به عشق می رسم،تصور و یقین اینگونه هم توهم است و به عشق منتهی نمی شود،عشق با رفتن به سکوت،و عدم و برگشتن، با خاموش کردن گفتگوی سر، با شنیدن صداها اطراف بدون تحلیل، با دیدن چیزها بدون بحث، با حس کردن گرما و سرما بدون نظر دادن، با زندگی در لحظه به دست می آید،

نازنازان یعنی بسیار با ناز، در اینجا قید است. نازان صفت فاعلی است.  نازنازان حالت مبالغه دارد.