مولانا:گفتی که گزیده‌ای تو بر ما هرگز نبدست این مفرما
❈۱❈
گفتی که گزیده‌ای تو بر ما
هرگز نبدست این مفرما
حاجت بنگر مگیر حجت
بر نقد بزن مگو که فردا
❈۲❈
بگذار مرا که خوش بخسپم
در سایه‌ات ای درخت خرما
ای عشق تو در دلم سرشته
چون قند و شکر درون حلوا
❈۳❈
وی صورت تو درون چشمم
مانند گهر میان دریا
داری سر ما سری بجنبان
تو نیز بگو زهی تماشا
❈۴❈
آن وعده که کرده‌ای مرا دوش
کو زهره که تا کنم تقاضا
گر دست نمی‌رسد به خورشید
از دور همی‌کنم تمنا
❈۵❈
خورشید و هزار همچو خورشید
در حسرت تست ای معلا
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۲۵
تصاویر
کامنت ها