مولانا:سرمست شد نگارم بنگر به نرگسانش مستانه شد حدیثش پیچیده شد زبانش

عالی

درکش در این میانش

"نقش و صورت" در نسخه ها همین است ولی می توان "نقش صورت" هم خواند. به نظر حقیر نقش صورت اصح و اجمل است

به نظرم چوب شح شحانش درست تر از چوب شحنگانش باشه شح شحانش به معنی صدای چوب که به قصد تهدید تکان می دهند

مسسسسسست

عالییییییییییییی

ممنون از تلاش های بی دریغتان برای این سایت با کمالات من خیلی به دنبال شعر کامل بیتی که شنیده بودم گشتم و به لطف این سایت به صورت بسیار آسان دست یافتم

درود بر شما . توجه به باطن و حقیقت کاینات

ای عشق الله الله سرمست شد شهنشه

این صورتش بهانه‌ست

برای من سایت تاریخ ما فوق العاده آموزنده، مفید و جذاب است. بسیار ممنون هستم از لطف و زحمات شما برای دایر کردن و اداره کردن این سایت بینظیر فرهنگی‌این غزل به صورت ترانه اجرا شده توسط بانو رعنا فرحان و سپس در یک مسابقه ترانه خوانی توسط ندا. به نظرم هر دو اجرا قشنگ هستند.پیوند به وبگاه بیرونیپیوند به وبگاه بیرونی

من مستمو نترسم...

دوستانی که بین کلمه های شحنگانش و شهشهانش یا حتی دوستی نوشته شحشحانش شک دارندباید بگم خانم رعنا فرحان به اشتباه یا عامدن این کلمه رو عوض کردهکلمه درست شحنگانش هست به معنیه داروغه هایشمنظور شعر اینه که من مستم و از چوب داروغه هایش نمیترسمشعر درست نوشته شده اینجابا تشکر

ضمنا متاسفانه خانم رعنا فرحان این شعر رو از رو اشتباه خونده و نه تنها خودش درک درستی از شعر بدست نیاورده بلکه شنونده رو هم به اشتباه میندازهبرای مثال میگه بَرجِه بگیر ذلفش درکش در این میانش؛ که کاملا خالی از مفهومهدر صورتی که مولانا میگه:بَرجَه بگیر ذلفش دَرکِش دراین میانشیعنی بپر و بگیر ذلفش و بکش در میان این حال و محفل که داره اشاره میکه به آیه:وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعًا وَلَا تَفَرَّقُوابمعنی: چنگ بزنید به ریسمان خدا و جدا نمانیدبا تشکر

جناب مهداد،رعنا فرحان شاید تنها هنرمندیست با این توانایی که همه ابیات سروده ها را در آهنگهایش می گنجاید و آنچه سراینده در ذهن داشته را به شنونده منتقل می کند. نه اینکه تنها چند بیت را به عاریه بگیرد و روی آنها آواز و یا آهنگی بسازد. از آن گذشته، بسیاری از آثار هنرمندان و نیز صفحات تاریخ ما اشباهات واژه ای دارند که بیشتر جزئی هستند و بخشودنی.کسره و فتحه و ضمه تنها گویش را تغییر میدهد. اینکه ما ایرانیان با گویش بلخی و یا تاجیکی سروده های مولوی را نمی خوانیم، دلیل به عدم درک درست از شعر نیست. و اگر هم اشتباهی باشد، باز جزئی و بخشودنیست. جنابعالی خود، دو واژه “عامدن” و “میکه” بکار بردید که وجود ندارند. اگر کسی سواد و ذهنیت و ارتباط با شنونده تان را به خاطر اشتباهی ناچیز مورد پرسش و انتقاد قرار دهد، نابجاست و بی مورد.بکارگیری از جمله ای عربی نیز نشانگر درک درست از شعر نیست و فقط برداشتیست درخور احترام. فراموش نکنیم، این دیوان شمس است و نه دیوان آیات. برای درک درست از این شعر و از این دیوان و از مثنوی، بد نیست همیشه این جمله مولوی در غزل زیبای 441 را در ذهن بسپاریم که مردی شصت ساله به مردی حدود چهل ساله، احتمالا در خلوت میگفت “برو و با ناز کردنت اینقدر منو مرنجون” و مولوی هم آرزوی دوباره شنیدن “بیشتر مرنجونم” را می کرد.با تشکر

جانش خوش است جانش

پیوند به وبگاه بیرونیاین غزل زیبا با صدای ماهان ... اجرایی عالی

چوب شهشهانه اش یا چوب شحنگانش؟!

1. مستانه شد حدیث: سخنانش بسان مستان شد. پیچیده شد زبانش: طرز تکلّمش از روانی دور شد. زبان از آن¬جا که قاصر از انتقال حقایق است، در رویارویی با عوالم مستی پیچیده و پریشان می¬شود.

  بگذر ز نقش و صورت جانش خوش است جانش...