مولانا:مست گشتم ز ذوق دشنامش یا رب آن می بهست یا جامش
❈۱❈
مست گشتم ز ذوق دشنامش
یا رب آن می بهست یا جامش
طرب افزاترست از باده
آن سقط‌های تلخ آشامش
❈۲❈
بهر دانه نمی‌روم سوی دام
بلک از عشق محنت دامش
آن مهی که نه شرقی و غربیست
نور بخشد شبش چو ایامش
❈۳❈
خاک آدم پر از عقیق چراست
تا به معدن کشد به ناکامش
گوهر چشم و دل رسول حقست
حلقه گوش ساز پیغامش
❈۴❈
تن از آن سر چو جام جان نوشد
هم از آن سر بود سرانجامش
سرد شد نعمت جهان بر دل
پیش حسن ولی انعامش
❈۵❈
شیخ هندو به خانقاه آمد
نی تو ترکی درافکن از بامش
کم او گیر و جمله هندوستان
خاص او را بریز بر عامش
❈۶❈
طالع هند خود زحل آمد
گر چه بالاست نحس شد نامش
رفت بالا نرست از نحسی
می بد را چه سود از جامش
❈۷❈
بد هندو نمودم آینه‌ام
حسد و کینه نیست اعلامش
نفس هندوست و خانقه دل من
از برون نیست جنگ و آرامش
❈۸❈
بس که اصل سخن دو رو دارد
یک سپید و دگر سیه فامش
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۲۹۰
تصاویر
کامنت ها