مولانا:عمرک یا واحدا فی درجات الکمال قد نزل الهم بی یا سندی قم تعال

چند از این قیل و قال؟ عشق پرست و ببالتا تو بمانی چو عشق در دو جهان بی‌زوال..

قیل و قال: گفت و شنید، مباحثه. قال و قیل تعبیری است از ترکیب دو فعل معلوم و مجهول عربی، قالَ به معنی «گفتن» و قیلَ به معنای «گفت». در زبان اهل مدرسه و صوفیان، به معنای جرّ و بحث بی¬نتیجه به کار رفته است. [چون در علومِ رسمی اساس بر نقلِ قول از استاد و پیشینیان است، مجموعة معارفِ رسمی و علومی را که از طریقِ استاد و کتاب توان آموخت «علمِ قال» می¬نامیده¬اند. در مقابل، معرفتِ حاصل از اشراقِ صوفیانه «علمِ حال» نامیده¬اند. سنایی در نکوهش اصحاب قال می¬گوید: «بس کنید آخر مُحال، ای جملگی اصحابِ قال / در مکان، آتش زنید ای طایفة ارباب حال»]