گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:طواف حاجیان دارم به گرد یار می‌گردم نه اخلاق سگان دارم نه بر مردار می‌گردم

❈۱❈
طواف حاجیان دارم به گرد یار می‌گردم نه اخلاق سگان دارم نه بر مردار می‌گردم
مثال باغبانانم نهاده بیل بر گردن برای خوشه خرما به گرد خار می‌گردم
❈۲❈
نه آن خرما که چون خوردی شود بلغم کند صفرا ولیکن پر برویاند که چون طیار می‌گردم
جهان مارست و زیر او یکی گنجی است بس پنهان سر گنجستم و بر وی چو دم مار می‌گردم
❈۳❈
ندارم غصه دانه اگر چه گرد این خانه فرورفته به اندیشه چو بوتیمار می‌گردم
نخواهم خانه‌ای در ده نه گاو و گله فربه ولیکن مست سالارم پی سالار می‌گردم
❈۴❈
رفیق خضرم و هر دم قدوم خضر را جویان قدم برجا و سرگردان که چون پرگار می‌گردم
نمی‌دانی که رنجورم که جالینوس می‌جویم نمی‌بینی که مخمورم که بر خمار می‌گردم
❈۵❈
نمی‌دانی که سیمرغم که گرد قاف می‌پرّم نمی‌دانی که بو بردم که بر گلزار می‌گردم
مرا زین مردمان مشمر خیالی دان که می‌گردد خیال ار نیستم ای جان چه بر اسرار می‌گردم
❈۶❈
چرا ساکن نمی‌گردم بر این و آن همی‌گویم که عقلم برد و مستم کرد ناهموار می‌گردم
مرا گویی مرو شپشپ که حرمت را زیان دارد ز حرمت عار می‌دارم از آن بر عار می‌گردم
❈۷❈
بهانه کرده‌ام نان را ولیکن مست خبازم نه بر دینار می‌گردم که بر دیدار می‌گردم
هر آن نقشی که پیش آید در او نقاش می‌بینم برای عشق لیلی دان که مجنون‌وار می‌گردم
❈۸❈
در این ایوان سربازان که سر هم درنمی‌گنجد من سرگشته معذورم که بی‌دستار می‌گردم
نیم پروانه آتش که پر و بال خود سوزم منم پروانه سلطان که بر انوار می‌گردم
چه لب را می‌گزی پنهان که خامش باش و کمتر گوی
نه فعل و مکر توست این هم که بر گفتار می‌گردم
❈۹❈
بیا ای شمس تبریزی شفق‌وار ارچه بگریزی شفق وار از پی شمست بر این اقطار می‌گردم

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۴۲۲

تصاویر

کامنت ها

بابک
2019-12-30T16:39:25
(منوچهر جمالی) « چپ رفتن » هم ، همان کج کوله رفتن است . در کردی معنای اصلی « چه پ » باقیمانده است .« چه پ » ، دارای معانی 1- کج وکوله 2- کف زدن 3- پول قمار 4- دسته گل و گیاه و 5- دور افتاده ... است . این خدا ، دسته گل و گیاه ، مجموعه همه جانها در یک خوشه است . « بغ = باغ = باغه» نیز همین معنی را دارد . و « چه پی » ، رقص گروهیست . دل که ریم من ( مینوی ریم، یا نی است . خرّم یا سیمرغ را سغدیها ، ریم ژدا میخواندند- آثارالباقیه ) باشد ، جایگاه این خداست، که در سوی چپ قرار دارد . و مرکز اندیشیدن را در اصل ، در کله و مغز نمیدانسته اند ، بلکه در دل ( سیمرغ= هما ) و در جگر ( بهمن) میدانسته اند . کسیکه از بُن وجودش میاندیشد ، چپ رو است . اینست که گوهر این خدا ، کج روی و پیچ زنی و چپ روی است ، نه رفتن در راه راست . گوهر این خدا ، با کجی ( کژپشت ، کچه ، پیچه ... ) کار داشته است . پیله ابریشم ،« کژ= قز=کج ) خوانده میشود ، چون پیله ابریشم ، همان « بهرامه یا سیمرغ » است، که خدای مهر است . پیله ،دور کرم ابریشم که بهرام باشد ، پیچیده است، و پیله ، همان مشیمه و یاوره و اتون یا بلک است . زهدان آسمان و کل آفرینش، که هلال ماه است ، کج است . جستجوی بینش نیز، در کجروی است . نیایشگاههای این خدا ، درایران ، هم « در ِمـهر » که همان « دیـر مـهر » باشد ، و هم « دیـرکجـین » خوانده میشده است . رد پای« دیرکجین » دربهمن نامه( ایرانشاه بن ابی الخیر) ، باقیمانده است . کج روی در غزلیات مولوی با مهره فرزین در شطرنج ، کار دارد . این « فرزین » یا « برزین » ، یکی ازچهره های این صنم است، که در فرصتی دیگر به بررسی آن پرداخته خواهد شد . کج و مژ رفتن ، ویژگی ، سرشار و لبریز بودن از خدا و یا از بینش حقیقت است . اینست که دیده میشود که « مست ، که خدا را نوشیده است ، که اشه یا شیره حقیقت را نوشیده است» ، کج رو است .
فرشید۶۶
2018-08-23T08:59:33
فرورفته به اندیشه چو بوتیمار می گردمبوتیمار طبق افسانه ها با وجود تشنگی آب نمی خورد چون نگران تمام شدن آبهای دریاست.
فاطمه
2018-12-13T23:32:48
"نمی‌دانی که بو بردم که بر گلزار می گردم"، در این جا کلمه بوبردم باید به صورت یکجا و بدون فاصله نوشته شود، زیرا "بوبرد" به تنهایی یک اسم به معنی "بلبل" است (رجوع شود به لغت نامه های دهخدا و معین). در متن شعر بالا، فاصله بین "بو" و "بردم"، در خواننده این شبهه را ایجاد می کند، که "بو بردم" یک فعل از مصدر "بو بردن" است، و این نادرست است. متن شعر باید به صورت "نمی‌دانی که بوبردم که بر گلزار می گردم" تصحیح گردد، که معنی آن به صورت زیر است: " نمیدانی که بلبل هستم که بر گلزار میگردم"