گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:بیا ای آنک بردی تو قرارم درآ چون تنگ شکر در کنارم

❈۱❈

بیا ای آنک بردی تو قرارم درآ چون تنگ شکر در کنارم

دل سنگین خود را بر دلم نه نمی‌بینی که از غم سنگسارم

❈۲❈

بیا نزدیک و بر رویم نظر کن نشانی‌ها نگر کز عشق دارم

بسوزم پرده هفت آسمان را اگر از سوز دل دودی برآرم

❈۳❈

خزان گر باغ و بستان را بسوزد بخنداند جهان را نوبهارم

جهان گوید که بازآ ای بهاران که از ظلم خزان صد داغ دارم

❈۴❈

بگردان ساقیا جام خزانی که از عشق بهار اندر خمارم

بده چیزی که پنهان است چون جان به جان تو مده بیش انتظارم

صوت

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۵۱۱

تصاویر

کامنت ها

شکوه

2013-06-29T01:02:42

اینجا

اصحاب المعالی

2013-06-29T01:26:17

تنگ همان تسمه بستن چهارپا است و هر بار که تنگ بر می بستند خود به خود یک بار چهار پا می شده است یعنی مجازا بار می شده است

شکوه

2013-06-29T01:01:58

تنگ هم در معنی ضد فراخ به کار میرود و هم به معنی بار و هم به معنی تسمه ای برای بستندهان اسب ولی در تینجا تنگ شکر بار شکر است و کنایه از دهان یار است و معشوق

shk clickmank

2017-07-10T09:19:47

برخلاف نظر این دوست عزیزبنده تصور می کنم تُنگ شکر= شیشه شکر، کوزه شکر، و ... منظور شاعر است.