مولانا:نه آن شیرم که با دشمن برآیم مرا این بس که من با من برآیم
❈۱❈
نه آن شیرم که با دشمن برآیم
مرا این بس که من با من برآیم
چو خاک پای عشقم تو یقین دان
کز این گل چون گل و سوسن برآیم
❈۲❈
سیه پوشم چو شب من از غم عشق
وزین شب چون مه روشن برآیم
از این آتش چو دودم من سراسر
که تا چون دود از این روزن برآیم
❈۳❈
منم طفلی که عشقم اوستاد است
بنگذارد که من کودن برآیم
شوم چون عشق دایم حی و قیوم
چو من از خواب و از خوردن برآیم
❈۴❈
هلا تن زن چو بوبکر ربابی
که تا من جان شوم وز تن برآیم
کامنت ها