گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:مگردان روی خود ای دیده رویم به من بنگر که تا از تو برویم

❈۱❈
مگردان روی خود ای دیده رویم به من بنگر که تا از تو برویم
سبوی جسمم از چشمه‌ات پرآب است مکن ای سنگ دل مشکن سبویم
❈۲❈
تو جویایی و من جویانتر از تو که داند تو چه جویی من چه جویم
همین دانم که از بوی گل تو مثال گل قبا در خون بشویم
❈۳❈
منم ضراب و عشقت چون ترازو از این خاموش گویا چند گویم
زهی مشکل که تو خود سو نداری و من در جستن تو سو به سویم
❈۴❈
تو اندر هیچ کویی درنگنجی و من اندر پی تو کو به کویم

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۵۳۹

تصاویر

کامنت ها

طربستان
2009-10-15T02:02:52
بیت سوم:غلط:کی داند تو چه جویی من چه جویمدرست:که داند تو چه جویی من چه جویم* بر طبق نسخه ی زرین کوب- انتشارات معاصرضمن این که شعر روانتر خوانده می شود.---پاسخ: با تشکر، این مورد تصحیح شد. اما جریان نوشته شدن «کی» به جای «که» در جای جای غزلیات شمس مشاهده می‌شود و پیش از آن که یک غلط املایی باشد گویا یک رسم رسم‌الخطی است که در فرصت مناسب باید به طور کامل تغییر یابد.