مولانا:گر گمشدگان روزگاریم ره یافتگان کوی یاریم

ما وام‌گزارِ این قُماریمدر حقیقت جان ما غرضی است که با پس دادن آن می توانیم ویزای !جهان بعد را بگیریمو چه نیکو اگر این غرض را با جان و دل برگردانیم

ما وام‌گزارِ این قُماریمدر حقیقت جان ما غرضی است که با پس دادن آن می توانیم از این جهان عبور کنیم و ویزای جهان بعد را بگیریم!و چه نیکو اگر این غرض را با جان و دل برگردانیم.

گرامی مهردادشاید منظور شما قرض باشد به مانای وامورنه از نوشته ی شما چیزی عایدم نشد

با پوزش قرض صحیح است.

بیت چهارم:این مرگ که خلق لقمه اوستیک لقمه کنیم و غم نداریمدر واقع مولانا مرگ را شروعی دیگر می داند.

مولانا در نسبت با مرگ دلیر است ، خواننده است ، بی صبر است ، رستم است ، بی باک است ،نمیترسد و بسیار مشتاق است ، او میفرماید :مرگ اکر مرد است آید پیش منتا کشم خوش در کنارش تنگ تنگمولانا مرگ را آغازی دیگر میدانداو میگوید ما چون نمیدانیم و نمی بینیم دلیل بر این نیست که چیزی وجود ندارد، بلکه شاید از ازدیاد ما نمی بینیم.