مولانا:تا دلبر خویش را نبینیم جز در تک خون دل نشینیم

کسی میتونه در مورد مصرع دوم بیت اول توضیح بده؟برای من واضح نیست مراد شاعر چیه...

جلال دین عشق ویژه ای‌ را تجربه کرده است و آن شمس تبریز است می‌گوید جای ما بدون شمس در ته دریای خون دل‌ است و جای دیگری نمی نشینیم تا وقتی که او را نمی بینیم اما این عشق و جدایی معمولی نیست بلکه همین ارزومندی است که ما را به سر کرده همه عاشقان تبدیل کرده و از روح و جسم و جان برتر کرده است اگر تو هم به این مرحله رسیدی تازه بدان که شکار ما خواهی بود این عشق ما را همیشه تر و تازه چون یاسمن کرده است من که فتنه‌های آسمان را فرو مینشانم خود بزرگ‌ترین فتنه برای زمینیان هستم و هیچ فریبکاری از فتنه من در امان نیست من همیشه چون نوزادی از دل‌ فنا متولد میشوم و در عین سادگی‌ نقش‌های تازه میاورم چون فنا این مقام را بمن عطا کرده است و به من اعتماد درد به من چون سرور عالمیان بنگر چون غلامی شمس دین را بجا آورده ام