گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:هر که گوید کان چراغ دیده‌ها را دیده‌ام پیش من نه دیده‌اش را کامتحان دیده‌ام

❈۱❈
هر که گوید کان چراغ دیده‌ها را دیده‌ام پیش من نه دیده‌اش را کامتحان دیده‌ام
چشم بد دور از خیالش دوشمان بس لطف کرد من پس گوش از خجالت تا سحر خاریده‌ام
❈۲❈
گر چه او عیار و مکار است گرد خویشتن از میان رخت او من نقدها دزدیده‌ام
پای از دزدی کشیدم چونک دست از کار شد زانک دزدی دزدتر از خویشتن بشنیده‌ام
❈۳❈
جمله مرغان به پر و بال خود پریده‌اند من ز بال و پر خود بی‌بال و پر پریده‌ام
من به سنگ خود همیشه جام خود بشکسته‌ام من به چنگ خود همیشه پرده‌ام بدریده‌ام
❈۴❈
من به ناخن‌های خود هم اصل خود برکنده‌ام من ز ابر چشم خود بر کشت جان باریده‌ام
ای سیه دل لاله بر کشتم چرا خندیده‌ای نوبهارت وانماید آنچ من کاریده‌ام
❈۵❈
چون بهارم از بهار شمس تبریزی خدیو از درونم جمله خنده وز برون زاریده‌ام

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۵۸۴

تصاویر

کامنت ها

متین
2020-05-29T20:27:42
سلام و عرض ادب در مصراع دوم، با توجه به بی وزن بودن مصراع بنده گمان دارم که در انتهای مصراع «ها» حذف شده! در این حالت مفهوم واضح تر، وزن برجا و خوانش اش خوش نوا تر خواهد شد. بدین صورت؛هر که گوید کان چراغ دیده‌ها را دیده‌امپیش من نه دیده‌اش را کامتحان ها دیده‌امنظر شما چیست!؟
علی
2020-06-06T20:59:19
کامتحان دیده ام با کسره ن یعنی اینکه من خودم (مولانا) امثحان کننده و سنگ محکی هستم که دیده ها یا دریافت های (CONSCIOUSNESS) آدمها و یا بعبارتی استادان معنوی را می سنجد.