مولانا:ساقیا ما ز ثریا به زمین افتادیم گوش خود بر دم شش تای طرب بنهادیم

ساقیا زین همه بگذر بده آن جام شرابهمه را جمله یکی کن که در این افرادیم..

سلام  و  عرض  ادب   حضور  تاریخ ما  محترم  و  اهل  دل  و  تک تک  بینندگان  صاحبدل  صفحات  وزین  و  پر معنای  تاریخ ما    نازنین جسارتا  در  کتابی  بنام  «  کتاب  سرنوشت  »   نوشته ی  مرحوم    مردم  شناس  گواتمالایی  و  عضو  ارشد  پیشین  انجمن  ریش سفیدان  مایا   ،  کارلوس  باریوس   ترجمه ی    مهرداد  وثوقی  و  نشر   گل آذین  تهران    ،    در  مورد   خاستگاه  انسان   نوشته  شده  بود  که   خاستگاه  انسان  از   سیاره ای  در  اطراف   ستاره ی  مایا   در  خوشه ی   ثریا   (   پروین  )  یا  هفت خواهران   در  صورت  فلکی  گاو   میباشد   . این  غزل   بسیار  زیبای  مولانا  هم  با   افتادن   انسان   از  ثریا   شروع  میشود   و  در   ادامه   بر   نادرست  بودن  اعداد  و   جدایی   آنها    و  درست  بون  افراد  و  یکی  بودن   انسانها  اشاره  میکند   ،     برایم   این  تقارن  مطلب   خیلی  جالب   هست  و  خواستم   شما  را  در  این  شادی   سهیم   بدانم   . خدا  نگهدارتان