گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

مولانا:نو به نو هر روز باری می کشم وین بلا از بهر کاری می کشم

❈۱❈
نو به نو هر روز باری می کشم وین بلا از بهر کاری می کشم
زحمت سرما و برف ماه دی بر امید نوبهاری می کشم
❈۲❈
پیش آن فربه کن هر لاغری این چنین جسم نزاری می کشم
از دو صد شهرم اگر بیرون کنند بهر عشق شهریاری می کشم
❈۳❈
گر دکان و خانه‌ام ویران شود بر وفای لاله زاری می کشم
عشق یزدان پس حصاری محکم است رخت جان اندر حصاری می کشم
❈۴❈
ناز هر بیگانه سنگین دلی بهر یاری بردباری می کشم
بهر لعلش کوه و کانی می کنم بهر آن گل بار خاری می کشم
❈۵❈
بهر آن دو نرگس مخمور او همچو مخموران خاری می کشم
بهر صیدی کو نمی‌گنجد به دام دام و داهول شکاری می کشم
❈۶❈
گفت ای غم تا قیامت می کشی می کشم ای دوست آری می کشم
سینه غار و شمس تبریزی است یار سخره بهر یار غاری می کشم

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۶۶۳

تصاویر

کامنت ها

پیرایه یغمایی
2014-11-07T08:02:59
داهول داهل نیز گویند و آن شبیه به چیزیست که در تهران مترسک گویند و نشانه ایست که در نزدیکی دام نشانند برای به دام کشاندن یا رماندن شکار. بهر صیدی کو نمی‌گنجد به دامدام و داهول شکاری می‌کشم
امین کیخا
2014-11-07T13:14:33
داهول به لری یعنی آدم درشت که کتک خور باشد همون مترسک می شه .
محسن
2020-11-26T00:01:38
بیت یکی مانده به آخر به نظر:گفت" این"غم تا قیامت میکشی؟میکشم ای دوست اری میکشم باشد.