مولانا:کون خر را نظام دین گفتم پشک را عنبر ثمین گفتم

بااحترام.تکین درترکی باستان بمعنی شاهزاده میباشد.

این شعر از زبان پیامبر کذاب در مورد دجال (کون خر) هست چون: کون خر را نظام دین گفتم

اگر غزل از جلال دین باشد در وصف حالات و باور های خود پیش از تحول اساسی با همنشینی شمس تبریز استمقایسه ای است از دیروز و امروز خود شاعر که بسیار از باور های مذهبی گذشته خود پشیمان است و توبه می کند

نادر.. خان گرامی با پوزش ، من نابجایی نمی بینم ” گفتم “ را اگر در اول بیت یا گاهی ابتدای مصرع در نظر بگیریم کاملاً بجا به نظر می آید شاید من از شعر زیاد نمی دانم . مثل : گفتم : شوق دیدارت ای نسیم سحرگشته با جان من عجینبرای من تازگی داردالبته نظر شما محترم استزنده باشید

حسین جان، دوست عزیزمنظر نیکوی شما نیز کاملا محترم است..

مهناز جان حاشیه پیشین از من نبود. غزل بس عاشقانه است، خوش به حال مخاطب نیا و خوش به حال نیا و خوش به حال هر که بویی از عشق به مشامش رسیده است...

قضاوت با شماشعر دیگری از مولانا بعد از دیدن شمس و ابراز پشیمانی از گذشته

گرامی روفیا قضاوت نمی کنم که غزل خود گویاستشما قیاس کنید :آشنا وار ، اینچنین گفتمبا صدای بسی حزین گفتم گرچه با ترس بود از ته دلزیر لب لیک دلنشین گفتمدوستت دارم ای نگار ینمبیش ، از هر که در زمین ، گفتمبا صدای اذان به جای نماز بر رخ خوبت آفرین گفتمسجده ها می کنم به درگاهتداغ پیداست بر جبین ، گفتمآرزوهاست در دلم ای گلتو گلی ، باغ و یاسمین ، گفتمشوق دیدارت ای نسیم سحرگشته با جان من عجین ، گفتمبوی گیسوی تو به دست صباخوشتر ازعطر عنبرین ، گفتمدست در دست من بِنِه که شوم شاد و خرّم چو فرودین ، گفتمتا ” نیا “ عاشق است ، بنشینددر هوای تو نازنین ، گفتم،خوب و خوش باشید

درود مهناز عزیزغزل لطیفی است ..ردیف "گفتم" در ابیات نیمه دوم غزل، به لحاظ مفهوم، نابجا می نماید. البته شاید به شکلی، تاکید مد نظر سراینده بوده است..