مولانا:شد ز غمت خانه سودا دلم در طلبت رفت به هر جا دلم

این شعر رو استاد ناظری در آلبوم حیرانی بسیار بی نظیر اجرا کرده اند.

از همایون شجریان عزیز متشکرم که با صدای ملکوتی اش زیبایی این غزل رو دو چندان کرد...

با سلام. تا جایی که من برداشت کردم و مطالعه داشتم بیت هفتم در مصراع دوم " اَ ه" باید جایگزین " آه" شود که نشان کلافگی شاعر است. مرسی

با سلام.به نظر حقیر متن شعر بر اساس تصنیف استاد ناظری در آلبوم حیرانی، رساتر و دقیق‌تر می‌باشد. در متن شما ناهمگونی‌هایی احساس می‌شود.مانند بیت دوم که به نظر می‌رسد به جای" زهره" به کار بردن واژه‌ی" ظهر" معنای بهتری دارد. در واقع "در طلب ظهر رخ ماه رو " هم معنای بهتری داشته و هم آرایه‌‌‌ی زیباتری ایجاد می‌کند.همچنین به کار بردن واژه‌ی " وه " که شگفتی و حسرت شاعر را می‌رساند، علاوه بر موزون‌تر کردن مصرع، مفهوم‌تر است.با سپاس.

اجرای این غزل توسط استاد علیرضا افتخاری در آواز نوا بسیار زیبا و تاثیرگذار است.

با سلام و ضمن تشکربه نظر بنده بیت هفتم مصرع دوم به جای (آه) و یا حتی ( آ ه ) اگر ( وه ) قرار بگیره بهتره و موقع خوندن هم راحت تر

بیت هفتم مصرع دوم بجای "آه" باید "وه" قرار بگیرد

گمان کنم در آغاز بیت پنجم, به جای "از" باید "در" قرار بگیره. گویا بیشتر این شعر رو اینطور نوشتن, آقای ناظری هم اینطور میخونه, حالا شما نسخه خودتون رو یک بازنگری بفرمایید.با سپاس...---پاسخ: دوستان با نسخهٔ چاپی مقایسه کنند، نتیجه را اطلاع دهند.

با درود و سپاس فراوان" از طلب گوهر..." مطابق با نسخه اصلی است.( دیوان شمس، انتشارات امیرکبیر، سال 1341)

مولانا روحت شاد از این شعر مولوی شور اشتیاق میگرم

هر وقت شعری می خونم و گمان می کنم که شاعرش احتمالا معاصره و بعد می بینم که نه ..شاعرش مولاناست ... چنان مبهوت میشم که حد و اندازه ندارهانگار با زبان آیندگانش آشناتر بوده تا حال و نزدیکانش

بانظراقای جلیل موافقم.بنظرم" آه"صحیح است."وه"واژه تحسین است اما "آه"واژه حسرت وتاسف است.شاعردرجستجوی یارش که سیمایی همچون زهره وماه داردمیباشدوکاملاصحیح است.درخاتمه هزاران درودبراستادمسلم اوای سنتی جناب شهرام ناظری و جناب همایون جان شجریان که اوای روح نوازی دارد.

مولانا در این شعر اعجاز کلام را به حد اکثر رسانده است چنانکه اگر کسی این شعر را بدون دانستن نام شاعر بخواند آن را شاید با غزل یکی از غزل سرایان معاصر اشتباه بگیر از بس نو و فراتر از زبان زمان خود آن را سروده. زبان نوی شعر کمتر از معنای آن ارج ندارد. از دل تو در دل من نکته هاست ...

1- زهره عروس آسمان شناخته می‌شده و ظهر ترجیح نداره2-در مورد زبان شعر:2-1-از سعدی به بعد زبان فارسی تغییر خاصی نداشته 2-2-مولانا و به طور کلی صوفیه مخابشون رو مردم کوچه و بازار می‌دونستند برای همین کلا زبان ساده‌ای دارن

چند دهی وعده ی فردا به من؟«جمشید پیمان»شِکوِه کنم از دلِ تو یا دلمکرد دلت واله و شیدا دلمغیر تماشای رخ خوب تونیست قرارِ دگری با دلمبی تو چه گویم که دلم چون بوَدهمچو پریشانیِ دریا، دلمیاد تو و این دلِ دلتنگِ مننیست دگر جای تمنّا دلمباغ دلم بی تو ز گُل شد تهیخشک تر از پهنه ی صحرا دلمچند نشینم که تو آئی ز درچند کند خواهش بی جا دلمکار جنونم چه تماشائی استشد ز غمت خانه ی سودا دلم*چشم من و رویِ تو ؟ این آرزوستگشته پریشیده ی رؤیا دلمچند دهی وعده ی فردا به منگو چه کند با غم فردا دلم *مطلع غزلی از جلال الدین بلخید

جناب جمشید پیمان بسیار عالی بود نکته سنجی ، روانی و ،،،، به شما تبریک می گویمزنده باشید

با سلام و بی کران درود و مهر،طبق نسخه چاپی تصحیح و طبع شادروان بدیع الزمان فروزانفر به همین صورت که آمده صحیح است.از طلب گوهر گویای عشق...

علیرضا افتخاری هم در آلبوم غریبستان در دستگاه نوا و گوشه ی نیشابورک اجرا کردند که بسیار استادانه هست.

این شعر توسط گروه آوان باند در آهنگی به نام تاریخ ما نیز به زیبایی اجرا شده است.

سلام..این غزل عشقه

هیچ نمیتوان گفت... مولانا شیرین سخن ترین شاعر است.