گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:باز نگار می کشد چون شتران مهار من یارکشی است کار او بارکشی است کار من

❈۱❈
باز نگار می کشد چون شتران مهار من یارکشی است کار او بارکشی است کار من
پیش رو قطارها کرد مرا و می کشد آن شتران مست را جمله در این قطار من
❈۲❈
اشتر مست او منم خارپرست او منم گاه کشد مهار من گاه شود سوار من
اشتر مست کف کند هر چه بود تلف کند لیک نداند اشتری لذت نوشخوار من
❈۳❈
راست چو کف برآورم بر کف او کف افکنم کف چو به کف او رسد جوش کند بخار من
کار کنم چو کهتران بار کشم چو اشتران بار کی می کشم ببین عزت کار و بار من
❈۴❈
نرگس او ز خون من چون شکند خمار خود صبر و قرار او برد صبر من و قرار من
گشته خیال روی او قبله نور چشم من وان سخنان چون زرش حلقه گوشوار من
❈۵❈
باغ و بهار را بگو لاف خوشی چه می زنی من بنمایمت خوشی چون برسد بهار من
می چو خوری بگو به می بر سر من چه می زنی در سر خود ندیده‌ای باده بی‌خمار من
❈۶❈
باز سپیدی و برو میر شکار را بگو هر دو مرا تویی بلی میر من و شکار من
مطلع این غزل شتر بود از آن دراز شد ز اشتر کوتهی مجو ای شه هوشیار من

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۸۲۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

داریوش احمدی
2016-05-06T09:39:59
عرض سلام خدمت اساتید بزرگواریقین ندارم اما این غزل مولانا به گفته جناب سهند ایرانمهر شاید اشاره به داستان زیر داشته باشد:️روزی در طفولیت حسن مر محمد - صلی الله علیه- را گفت که می خواهم بر اُشتری سوار شوم و کمی برانم! محمد گفت: چون باشد که اُشتر تو شوم؟ حسن گفت: نیکو بود. پس بر دوش او نشست و از این حجره بدان حجره راند و وقت محمد به غایت خوش گشته بود.در آن حال حسن گفت: اُشتران را مهار می باشد و شتر من مهار ندارد. محمد گیسوی خود از دو سو بدست طفل داد و فرمود: این هم مهار اُشتر تو. چون اندکی راند، این بار گفت: ای جد من، نیکو شتری لیکن شتران آواز برآرند و عٓف کنند و شتر من عٓف نمی کند. مصطفی چون این شنید، آواز برداشت که :" عٓفُو"."ربیع الابرار- زمخشری"
حسین سلمانی
2013-12-28T22:53:55
با سپاس از زحماتتانکار کنم چو کهتران بار کشم چو اشترانبار کی می کشم ببین عزت کار و بار منبار «که» می کشم که به اشتباه «کی» نگاشته شده است
رحیم سینایی
2020-07-24T14:56:49
در مصرع دوم بیت اخر که به این صورت (ز اشتر کوتهی مجو ای شه هوشیار من )ادر ج شده حتمالا جابجایی واژه صورت گرفته و شعر دچار اشکال وزنی گردیده و بیت از زیبایی افتاده است که صورت صحیح مصرع بدینگونه است (کوتهی از شتر مجو ای شه هوشیار من)
رضا از کرمان
2022-11-29T22:29:12.1906321
سلام  جناب سینایی بنظر بنده جدا از وزن وآوا، از نظر قرابت وتکمیل  معنای مصرع اول نیز به صورتی که جنابعالی فرمودید  صحیح‌تر است