مولانا:چو افتم من ز عشق دل به پای دلربای من از آن شادی بیاید جان نهان افتد به پای من

دل، یک حس است که یک موجود زنده را به موجود زنده دیگر و به عبارتی به زندگی ارتباط می دهد ساده ترین ارتباط بستگی و وابستگی است که به آن دلبستگی یا علاقمندی می‌شود گفت، میان فرزند و پدر و مادر و یا میان مرد و زن و یا دیگران بعد از آن دلسپردگی و نگهداری و پرستاری است که شدت بیشتری دارد مرحله بالا تر دلدادگی است که دل شما دیگر در دست و کنترل شما نیست بلکه جای دیگری است جان انسان به همین میزان کم و زیاد می‌شود و کوشش و توان ما را بالا میبرد حس دل قوت جان است  فکر انسان نیز صاف تر و روشن تر می‌شود  فکر روشن و صاف را با واژه مستی و هشیاری بیان می‌کنیم  هوشیاری موقعی لازم است که با مسائل روبرو هستیم انسان دلداده تکلیفش روشن است و مستی میخواهد تا دلدادگی را افزون کند و جان و تلاشش گسترش یابد و کارهای بزرگ‌تر و نو بکند و بر شکوه انسان و زندگی بیفزاید