مولانا:الا ای باد شبگیرم بیار اخبار شمس الدین خداوندم ولی دانی تو از اسرار شمس الدین

«ز جسم و روح‌ها بگذر حجاب عشق هم بردردو صد منزل از آن سوتر ببین بازار شمس الدین»صورت صحیح مصرع اول این است:«ز جسم و روح‌ها بگذر حجاب وهم برهم دردو صد منزل از آن سوتر ببین بازار شمس الدین»

عشق حق استعاشق و معشوق مجازند و حجاب

بانو شهلا اشاره درستی دارند ، منازلی هست که در آن حتی عشق که به تعریف مولانا اسطرلاب اسرار خداست ، حجابیست برای سیر الی الله

یکی از مهمترین بندهایی که مولانا در این غزل بی همتا برای معرفی شمس بدان اشاره میکند عار داشتن شمس از کرامت هایی است بسیاری از رهروان و مدعیان دین ، حتی بسیاری از پیران ، به داشتن آن تفاخر میکنند میباشد کرامت‌ها که مردان از تفاخر یاد آن آرندبه ذات حق کز آن دارد هماره عار شمس الدین

غزل هنجار شمس دینیکی از هنر ها و توانایی های انسان که هنر 'بزرگی و سروری' انسان و هنر ستایش و نمایش و آرایش این توانایی است اندک اندک نزد انسان ها رو به خاموشی میرود. بجای آن ستایش و بزرگداشت کارخانجات، دستگاه ها، اتومبیل ها و کامپیوتر ها رونق فراوان یافته است و ستایش انسان در حد هنر خوانندگی و هنرپیشگی و قهرمان ورزشی و گهگاه سیاستمداری و از این قبیل است که البته هنوز جای قدردانی دارد!این هنر بزرگ و فاخر و برتر نزد جلال دین به اوج خود رسیده است و شاید کس دیگری پیدا نشود که گوی سبقت را از او برباید، پیش از او هم ستایش ها ویژه شاهان و پیغمبران و امامان دینی و حکومتی بوده است و کمتر ستایش خود انسان.شاید با آگاهی پیشاپیش از این واقعیت است که با قاطعیت می گوید کسی نه در گذشته و نه در آینده پیدا نمی شود که کرامتی در حد و اندازه شمس داشته باشد و او را میرآب جویبار روان آدمی می نامد تا امید را برای همیشه زنده نگاه دارد و انسان را از خطر سقوط از مقام والای آن که مقام شاه هستی، رازورز هستی و سمندر آتش عشق و پیامبر حقیقت و پوینده دریای دانش و معرفت است نجات دهد. او با این آگاهی است که پرچم انسان را بنام شمس در هستی به اهتزاز در می آورد و فرهنگ و هنجار آدمی را بنیاد می نهدخرابی دین و دنیا را نباشد هیچ اصلاحیمگر از لطف بی‌پایان وز هنجار شمس الدین

میفرماید حتی اجازه نده عشق وتفاخر به آن هم حجابی بین تو ومعبود بشود.ایکاش خودراتغییر دهیم نه اشعار را...

چقد شمسو دوست داشت🙂