مولانا:بیا ای مونس جان‌های مستان ببین اندیشه و سودای مستان
❈۱❈
بیا ای مونس جان‌های مستان
ببین اندیشه و سودای مستان
بیا ای میر خوبان و برافروز
ز شمع روی خود سیمای مستان
❈۲❈
نمی‌آیی سر از طاقی برون کن
ببین این غلغل و غوغای مستان
بیا ای خواب مستان را ببسته
گشا این بند را از پای مستان
❈۳❈
همه شب می رود تا روز ای مه
به اهل آسمان هیهای مستان
همی‌گویند ما هم زو خرابیم
چنین است آسمان پس وای مستان
❈۴❈
فرشته و آدمی دیوان و پریان
ز تو زیر و زبر چون رای مستان
کلاه جمله هشیاران ربودند
در این بازارگه چه جای مستان
❈۵❈
میفکن وعده مستان به فردا
تویی فردا و پس فردای مستان
چو مستان گرد چشمت حلقه کردند
کی بنشیند دگر بالای مستان
❈۶❈
شنیدم چرخ گردون را که می گفت
منم یک لقمه از حلوای مستان
شنیدم از دهان عشق می گفت
منم معشوقه زیبای مستان
❈۷❈
اگر گویند ماه روزه آمد
نیابی جام جان افزای مستان
بگو کان می ز دریاهای جان است
که جان را می دهد سقای مستان
❈۸❈
همه مولای عقلند این غریب است
که عقل آمد که من مولای مستان
چو فرمان موقع داشت رویش
کشید ابروی او طغرای مستان
❈۹❈
همه مستان نبشتند این غزل را
به خون دل ز خون پالای مستان
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۱۹۰۰
تصاویر
کامنت ها