مولانا:باده چو هست ای صنم بازمگیر و نی مگو عرضه مکن دو دست تی پر کن زود آن سبو
❈۱❈
باده چو هست ای صنم بازمگیر و نی مگو
عرضه مکن دو دست تی پر کن زود آن سبو
ای طربون غم شکن سنگ بر این سبو مزن
از در حق به یک سبو کم نشده‌ست آب جو
❈۲❈
زان قدحی که ساحران جان به فدا شدند از آن
چون کف موسی نبی بزم نهاد و کرد طو
فاش بیا و فاش ده باده عشق فاش به
عید شده‌ست و عام را گر رمضان است باش گو
❈۳❈
رغم سپید ماخ را رقص درآر شاخ را
و آن کرم فراخ را بازگشای تو به تو
مهره که درربوده‌ای بر کف دست نه دمی
و آن گروی که برده‌ای بار دوم ز ما مجو
❈۴❈
مرده به مرگ پار من زنده شده ز یار من
چند خزیده در کفن زنده از آن مسیح خو
منکر حشر روز دین ژاژ مخا بیا ببین
رسته چو سبزه از زمین سروقدان باغ هو
❈۵❈
خامش کرده جملگان ناطق غیب بی‌زبان
خطبه بخوانده بر جهان بی‌نغمات و گفت و گو
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۱۵۹
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها