مولانا:ز من و تو شرری زاد در این دل ز چنان رو که خطا بود از این رو و صواب است از آن رو

روی معشوق را نمی توان دید یا به عبارتی معشوق دیدنی نیست همین می‌‌تواند چشمی در ما پیدا کند که چنین معشوقی را ببینیم دیدنی از جنس لحظه مثل یک شهاب و آذرخش چون معشوقی این چنین مجسمه نیست که ساعت‌ها بتوان آن را تماشا نمود ولی می‌‌توان با او بود و با او کار کرد و او با ماست هنگامی که نو می‌‌شویم و نویی می‌‌کنیم آنچه که هست همه پشت معشوق است یعنی‌ گذشته است که ما می‌‌بینیم آینده در این زمان و مکان نمی‌‌گنجد بلکه از چشمه حق می‌‌جوشد و از عدم می‌‌آید