مولانا:چهره زرد مرا بین و مرا هیچ مگو درد بی‌حد بنگر بهر خدا هیچ مگو

با درود - در گزیده غزلیات من که گردآوری اقای شفیعی کدکنی است وجود دارد.

در نسخه کلیات شمس تبریزی ، بر اساس تصحیح بدیع الزمان فروزانفر ، شرکت مطالعات نشر کتاب پارسه ، چاپ اول ، تهران 1386 ، صفحه 730 ، غزل 2217 این بیت وجود ندارد :گفتم این جان مرا گرد جهان چند کشیگفت هر جا که کشم زود بیا هیچ مگو---پاسخ: با تشکر، تا به حال مورد حذف بیت نداشته‌ایم، مطمئن نیستم که اینجا باید چه کنم. دوستان با چاپهای انتشارات دیگر مقایسه کنند، انشاالله ;) که مشکل از چاپ آن انتشارات است!

با سلام و عرض ادب محضر شما فرهیختگان  گرامی لحظه ای بر رخ زردم بنـِـگر هیچ مگو آبم از سـر بگـُذشته ، بگُـذر هیچ مگو عاشق ِ فجرم و مشتاق ِ طلوع سحَرم نزدمن جز سخن فجرو سحر هیچ مگو شب زنیمه بگذشته، سحر نزدیک است تاسپیده ندمیده به من خون به جگر هیچ مگو ناله ی زار  من و مرغ سحر مدغم شد کو ، کو ،می کند آن مرغ مگر هیچ مگو ماجرای من و دل عشق چوبشنید بگفت آمدم عاشق محزون ، بـنـِـگر هیچ مگو گفتم: ای عشق ،شب هجر مگر بی سحر است گفت: خاموش، نداری تو بصَر  هیچ مگو گفتم: این جذبه ی عشق ،از طرف معشوق است گفت: اسرار همان به که نهان، جان پدر هیچ مگو گفتمش: انتظارِ سحر و فجر (عبودی) را کشت گفت : عاشق بشود کشته معشوق، دگر هیچ مگو   با احترام،چاپ دوم دیوان ابوتراب عبودی