گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:سر و پا گم کند آن کس که شود دلخوش از او دل کی باشد که نگردد همگی آتش از او

❈۱❈
سر و پا گم کند آن کس که شود دلخوش از او دل کی باشد که نگردد همگی آتش از او
گرد آن حوض همی‌گردی و عاشق شده‌ای چون شدی غرق شکر رو همه تن می‌چش از او
❈۲❈
چون سبوی تو در آن عشق و کشاکش بشکست بر لب چشمه دهان می‌نه و خوش می‌کش از او
عسلی جوشد از آن خم که نه در شش جهت است پنج انگشت بلیسند کنون هر شش از او
❈۳❈
آن چه آب است کز او عاشق پرآتش و باد از هوس همچو زمین خاک شد و مفرش از او
آه عاشق ز چه سوزد تتق گردون را ز آنک می‌خیزد آن آتش و آن آهش از او
❈۴❈
شمس تبریز که جان در هوس او بگریست گشت زیبا و دلارام و لطیف و کش از او

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۲۲۱

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

منصور
2015-04-21T22:39:11
نظر جناب افشین کاملا درست است، در مصرع دوم بیت اول باید بجای«کی» «که» نوشته شود و گرنه وزن شعر نیز مشکل پیدا می کند
افشین صحرایی
2012-09-26T19:08:51
در مصراع دوم بیت اول به جای دل کی باشد باید ( دل که باشد) به کار رود.
وفایی
2017-02-28T20:52:53
همان " دل کی باشد " صحیح است .اگر اشعار قدیمی زمان مولانا و سنایی و ... را مطالعه کنید مواردی نظیر این بسیار خواهید دید . ظاهرا در آن دوران این طوری رایج بوده . شاید هم کی می نوشتند و که می خواندند . دوستان این اشعار در دست ما امانت هستند . ما که نمی توانیم بعضی کلماتی را که در تمام نسخه های قدیم و جدید به یک صورت نوشته شده اند ، به صلاحدید خودمان عوض کنیم ! اگر هم کسانی این کار را کرده اند اشتباه کرده اند . زیادی خودشان را علامه دهر پنداشته اند !