مولانا:رندان همه جمعند در این دیر مغانه درده تو یکی رطل بدان پیر یگانه
❈۱❈
رندان همه جمعند در این دیر مغانه
درده تو یکی رطل بدان پیر یگانه
خون ریزبک عشق در و بام گرفته‌ست
و آن عقل گریزان شده از خانه به خانه
❈۲❈
یک پرده برانداخته آن شاهد اعظم
از پرده برون رفته همه اهل زمانه
آن جنس که عشاق در این بحر فتادند
چه جای امان باشد و چه جای امانه
❈۳❈
کی سرد شود عشق ز آواز ملامت
هرگز نرمد شیر ز فریاد زنانه
پر کن تو یکی رطل ز می‌های خدایی
مگذار خدایان طبیعت به میانه
❈۴❈
اول بده آن رطل بدان نفس محدث
تا ناطقه‌اش هیچ نگوید ز فسانه
چون بند شود نطق یکی سیل درآید
کز کون و مکان هیچ نبینی تو نشانه
❈۵❈
شمس الحق تبریز چه آتش که برافروخت
احسنت زهی آتش و شاباش زبانه
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۳۳۵
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها