گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:هلا ساقی بیا ساغر مرا ده زرم بستان می چون زر مرا ده

❈۱❈
هلا ساقی بیا ساغر مرا ده زرم بستان می چون زر مرا ده
به حق آن که در سر دارم از تو چو خم را وا کنی سر سر مرا ده
❈۲❈
به دیگر کس مده آنچم نمودی مرا ده آن و آن دیگر مرا ده
سرش مگشا مگو نامش که آن چیست اگر زهر است اگر شکر مرا ده
❈۳❈
از آن می جعفر طیار خورده‌ست شدم بی‌دست چون جعفر مرا ده
بپیما آن شرابی را که بویش به از مشک است و از عنبر مرا ده
❈۴❈
سقاهم ربهم رطلی شگرف است نهان از مؤمن و کافر مرا ده

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۳۳۷

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

بیدار
2016-05-07T04:09:56
عجیب است که عاشقان حاشیه نویسیی بز این غزل نکرده اند. ای حضرت عشق ای مولانا چه سعادتمندی که توئی ما را نیز بر طریق خود دار
منصور قربانی
2019-03-20T00:55:06
مولانا بزیبائی منظور خود از شراب را که منطبق بر سوره های مبارکه المطففین و الانسان میباشد توضیح میدهدشراب سر بمهر .ختامه مسک.شرابی که ساقیش خود خداست .شرابی که مطهراست.هم پاکست وهم پاک کننده است.طوبی لهم و حسن ماب