گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:مکن راز مرا ای جان فسانه شنیدستی مجالس بالامانه

❈۱❈
مکن راز مرا ای جان فسانه شنیدستی مجالس بالامانه
شنیدستی که الدین النصیحه نصیحت چیست جستن از میانه
❈۲❈
شنیدستی که الفرقه عذاب فراقش آتش آمد با زبانه
چو لا تاسو علی ما فات گفته‌ست نمی‌ارزد به رنج دام دانه
❈۳❈
چو فرموده‌ست حق کالصلح خیر رها کن ماجرا را ای یگانه
هلا برجه که ان الله یدعوا غریبی را رها کن رو به خانه
❈۴❈
رها کن حرص را کالفقر فخری چرا می ننگ داری زین نشانه
چو ره بگشاد ابیت عند ربی چه باشد گر کم آید خشک نانه
❈۵❈
تجلی ربه نی کم ز کوهی بخوان بر خود مخوان این را فسانه
خدا با توست حاضر نحن اقرب در آن زلفی و بی‌آگه چو شانه
❈۶❈
ولی زان زلف شانه زنده گردد بخوان قرآن نسوی تا بنانه
چو گفته‌ست انصتو ای طوطی جان بپر خاموش و رو تا آشیانه

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۳۴۶

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

تابان
2021-01-18T00:39:14
سلام و درود برای تصنیف و تفسیر این غزل بسیار زیبا ب برنامه آقای شهبازی در این بارهبه لینک زیر مراجعه فرمایید.پیوند به وبگاه بیرونی
محسن جهان
2022-07-27T12:06:16.0941169
تفسیر بیت ۱: مولانا در این بیت رازی را فاش می‌کند.  در مصرع دوم خطاب به بشر می‌گوید: ای آدمیان آیا اطلاع دارید که همگی در مجلس و محضر پروردگار هستیم ( کنایه از عمر محدود ما در این کره خاکی است) و این عمر ما در حضور او به ودیعه و امانت گذاشته شده است. بنابراین ای جان و اصل من، این اسرار (کنایه از حضور ما در بارگاه الهی) را به افسانه و همانیدگی با این دنیای فانی تلف نکن.