گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

مولانا:مبارکی که بود در همه عروسی‌ها در این عروسی ما باد ای خدا تنها

❈۱❈
مبارکی که بود در همه عروسی‌ها در این عروسی ما باد ای خدا تنها
مبارکی شب قدر و ماه روزه و عید مبارکی ملاقات آدم و حوا
❈۲❈
مبارکی ملاقات یوسف و یعقوب مبارکی تماشای جنه المأوی
مبارکی دگر کان به گفت درناید نثار شادی اولاد شیخ و مهتر ما
❈۳❈
به همدمی و خوشی همچو شیر باد و عسل به اختلاط و وفا همچو شکر و حلوا
مبارکی تبارک ندیم و ساقی باد بر آنک گوید آمین بر آنک کرد دعا

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۳۶

تصاویر

کامنت ها

هنگامه حیدری
2015-01-19T18:27:01
بنا بر روایت افلاکی مولانا این غزل و غزل شماره 34 را در شب زفاف سلطان ولد با فاطمه خاتون دختر شیخ صلاح الدین زرکوب به نظم آورده است.
دکتر محمدعلی شیوا
2016-05-01T18:58:05
افلاکی این انتساب را در فصل پنجم مناقب ص 720 آورده است و به گمانم به واسطه ی بیت:مبارکی دگر کان به گفت درنایدنثار شادی اولاد شیخ و مهتر مااشاره صریح به تزویج فاطمه خاتون اولاد شیخ صلاح الدین و فرزند مهتر خود سلطان ولد داردالله اعلم بالصواب