مولانا:دیدم نگار خود را می‌گشت گرد خانه برداشته ربابی می‌زد یکی ترانه

گروه سپهر در «سپهرخوانی» سه بیت اول را با نام قطعه‌ی «یار شو» اجرا کرده‌اند.

خجسته میرزاولی ومدینه حق نظر از تاجیکستان این غزل را خوانده اند

درودفرمان فتحعلیان- آلبوم مست و خراب- آهنگ پیر مغان

اشاره به شمس دارد که همیشه مستی می‌‌کرده است و در مستی سر آمد همه دوران هاست و با ساقی هستی‌ و معنی‌‌های نو همیشه در ارتباط بوده و همین او را نگاری مست و ترانه خوان و دلستانی آتش خو و سر کشی‌ شعله مانند می‌‌کرده و گویی ساقی هستی‌ همیشه خدمت گذار اوستجلال دین این گونه بودن را آرزوی هر انسانی‌ می‌‌داند هر چند که این رویداد و این انسان خدا گونه تنها یک بار پای به هستی‌ نهاده است و جلال دین بخت هم خانه بودن با او را داشته است

همان‌طور که فاطمه فرمود «خجسته میرزاولی» و «مدینه حق‌نظروا» این شعر را خوانده‌اند:https://www.youtube.com/watch?v=obCbgIFWlasکه بازخوانی بود و خواننده‌ی اصلی آن «خرما شیرین» است:https://www.youtube.com/watch?v=8KStcwMfzck

سلام گوینده خداست و داستان طولانی اما دل انگیز وصل نگاری از نگارگران خود را کوتاه، به تصویر کشیده است. ساقی، استاد ره یافته ای است که از سرمایه خود باده آتشین لطف پیشکش نگار می کند. او در حال نوشیدن در آن آینه آتشین، عظمت وجود ازلی- ابدی خود را می یابد و دیگر تمام. او به مقصد رسیده است. چون او را در خود دیده است. انشاءالله