مولانا:سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی خاربنان خشک را از گل او طراوتی
❈۱❈
سرکه هفت ساله را از لب او حلاوتی
خاربنان خشک را از گل او طراوتی
جان و دل فسرده را از نظرش گشایشی
سنگ سیاه مرده را از گذرش سعادتی
❈۲❈
از گذری که او کند گردد سرد دوزخی
وز نظری که افکند زنده شود ولایتی
مرده ز گور برجهد آید و مستمع شود
گر بت من ز مرده‌ای یاد کند حکایتی
❈۳❈
آنک ز چشم شوخ او هر نفسی است فتنه‌ای
آنک ز لطف قامتش هر طرفی قیامتی
آه که در فراق او هر قدمی است آتشی
آه که از هوای او می‌رسدم ملامتی
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۴۷۷
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها