مولانا:چو بی گه آمدی باری درآ مردانه‌ای ساقی بپیما پنج پیمانه به یک پیمانه‌ای ساقی

سلام و ادب و احترام محضر اساتید بزرگواردر غزل بالا بنظر بنده پایان هر بیت باید بصورت " ای ساقی " باشد که در نگارش کنونی تاریخ ما چنین نیست ، لذا بنده ضمن تایپ مجدد غزل و تقدیم کپی آن خدمت شما ، فکر می‌کنم اینگونه که تقدیم خواهم کرد ، درست‌تر باشدسپاس از توجه اساتید و دست اندرکاران این گنجینه‌ی بزرگچو بیگه آمدی ، باری ،، در آ ، مردانه‌ ، ای ساقی ،بپیما ، پنج پیمانه ، به یک پیمانه ، ‌ای ساقی ،ز جامِ باده‌ی عرشی ، حصارِ فرش ، ویران کن ،پس ، آنگه گنجِ باقی ، بین ، در این ویرانه ، ‌ای ساقی ،اگر ، من بشکنم جامی ، و یا ، مجلس بشورانم ،مگیر از من ، منم بی‌دل ،، تویی فرزانه ، ‌ای ساقی ،چو باشد شیشه ، روحانی ،، ببین ، باده چه‌سان باشد؟ ،بگویم ، از کی می‌ترسم؟ ، تویی در خانه‌ ، ای ساقی ،در آب و گِل ، بِنِه پایی ، که جان ، آب است ، و تن ، چون گِل ،جدا کن آب را ، از گِل ، چو کاه از دانه ، ‌ای ساقی ،ز آب و گِل بُوَد این‌جا ، عمارت‌های کاشانه ،خِلل ، از آب و گِل باشد ، در این کاشانه ، ‌ای ساقی ،زهی شمشیرِ پُرگوهر ، که نامش ، باده و ساغر ،تویی حیدر ، بِبُر زوتر ،، سَرِ بیگانه‌ ، ای ساقی ،یکی سَر نیست عاشق را ، که بُبریدی و آسودی ،بِبُر هر دَم ، سَرِ این شمع ،، فرّاشانه ، ‌ای ساقی ،نمی‌تانم سخن گفتن ،، به هشیاری ، خرابم کن ،از آن جامِ سخن‌بخشِ ،، لطیف‌افسانه ، ‌ای ساقی ،سقاهم ربهم ، گاهی ،، کند دیوانه را ، عاقل ،گهی باشد ، که عاقل را ،، کند دیوانه ،، ‌ای ساقی ، غزل شمارهٔ 2505 مولوی " دیوان شمس " غزلیات

در همه ابیات "ای ساقی" درست است