مولانا:نه چرخ زمرد را محبوس هوا کردی تا صورت خاکی را در چرخ درآوردی

کو تابش پیشانی گر ماه مرا دیدیکو شعشعه مستی گر باده جان خوردیبنظر میرسد بیشتر انسانهای مدعی خدا جویی و خداشناسی اما تهی از خرد ایزدی مورد نظر مولانا باشد و پرسشی از اینگونه انسانها دارد که اگر به خدا رسیدی نشانه های آن کو و آگر از می معرفت خدا نوشیده ای بازتاب و آثار مستی کجاست؟زین کیسه و زان کاسه نگرفت تو را تاسهآخر نه خر کوری بر گرد چه می‌گردیبرخی از ما برای ارضای من ذهنی خود مرتب از این شاخه به شاخه ای میپریم و به هر جا سرک میکشیم . یک روز فلسفه و نیچه و ارسطو میخوانیم و گاهی مولانا و حافظ و گاهی نیز قصد داریم از کار بودا و زرتشت سر در بیاوریم و مولانا میگوید هیچکدام از این سرکشی ها به تو آرام و قرار و آرامش نداد پس برگرد و در راه معرفت وشناخت خود که شناخت خدا نیز میباشد گام بردار و چه جایی بهتر از مکتب مولانا و اینمهه برکاتش .

ناشناخته‌امآنسانکه هستی و عدمسرک می‌کشند مراگاه به گاه..ن.ت