گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

مولانا:هیج نومی و نفی ریح علی الغور هفا اذکرنی و امضه طیب زمان سلفا

❈۱❈
هیج نومی و نفی ریح علی الغور هفا اذکرنی و امضه طیب زمان سلفا
یا رشا الحاظه صیرن روحی هدفا یا قمرا الفاظه اورثن قلبی شرفا
❈۲❈
شوقنی ذوقنی ادرکنی اضحکنی افقرنی اشکرنی صاحب جود و علا
اذا حدا طیبنی و ان بدا غیبنی و ان نای شیبنی لا زال یوم الملتقی
❈۳❈
اکرم بحبی سامیا اضحی لصید رامیا حتی رمی باسهم فیهن سقمی و شفا
یا قمر الطوارق تاجا علی المفارق لاح من المشارق بدل لیلتی ضحی
❈۴❈
لاح مفاز حسن یفتح عنها الوسن یا ثقتی لا تهنوا و اعتجلوا مغتنما
یا نظری صل لما غمضت عنه النظرا اغضبه فاستترا عاد الی ما لا یری
❈۵❈
کن دنفا مقتربا ممتثلا مضطربا منتقلا مغتربا مثل شهاب فی السما
یا من یری و لا یری زال عن العین الکری قلبی عشیق للسری فانتهضوا لماورا

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۶۶

تصاویر

کامنت ها

فاطمه علیان
2020-07-17T13:09:36
بیت نخست و امضه نادرست است این واژه ( وامضه) به معنای درخشش آن است و به نادرست واو از آن جدا شده است ، مصرع دوم بدین معنی است=درخشش آن خوشی روزگاری را که گذشته بود را به یاد آورد( سلفا: نیز نقش حال دارد و منصوب است)
فاطمه علیان
2020-07-17T13:12:55
در بیت ششم لاتهنوا و اعتجلوا اشتباه تصحیح شده اند، این دو واژه جمع مذکر غائب نیستند ، بلکه و آن برای مد و حفظ وزن شعر و تاکید بر سستی نورزیدن و عجله کردن است و مصحح به غلط الف جمع را بدان افزوده ، شاهد مدعا نیز علاوه بر عدم حضور مرجع ضمیر است، واژه مغتنما که حال می باشد نیز به شمار می رود ، حال باید در عدد با ذوالحال مطابقت کند و حال آن که مطابقتی میان این اسم مفرد و ضمیر جمع دیده نمی شود