گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:به بخت و طالع ما ای افندی سفر کردی از این جا ای افندی

❈۱❈
به بخت و طالع ما ای افندی سفر کردی از این جا ای افندی
چراغم مرد و دودم رفت بالا دو چشمم ماند بالا ای افندی
❈۲❈
زمین تا آسمان دود سیاه‌ست سیه پوشید سودا ای افندی
در این عالم مرا تنها تو بودی بماندم بی‌تو تنها ای افندی
❈۳❈
کجا بختی که اندر آتش تو ببیند حال ما را ای افندی
همی‌گویم افندی ای افندی جوابم گوی و بازآ ای افندی
❈۴❈
چه بازآیم چه گویم من که رفتم ورای هفت دریا ای افندی
چه حیران و چه دشمن کام گشتم تو رحمت کن خدایا ای افندی
❈۵❈
همی‌ترسم که تا آن رحمت آید نماند بنده برجا ای افندی
تتیپایش افندی این چه کردی تتیپا ثا تتیپا ای افندی

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۶۸۲

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

محمد رضا
2015-03-03T18:38:18
من هم کاملاً مخالفم، چون این یه واژه یونانی هستش.کلاً معنای بیت آخر این میشه:گفتم: افندی! این چه کاری بود؟ فقط این را گفتم: ای افندی!افندی به معنای سرورم هستش.
ناشناس
2012-12-13T13:53:03
تتیپایم، افندی این چه کردی،تتیپا تا تتیپا، ای افندی.در سمرقند وقتی کودک تازه راه رفتن را می‌آموزد، به آن "تتیپا" می‌گویند. پس مولانا می‌گوید تتیپایم کردی، یعنی مرا دوباره راه رفتن آموختی.