مولانا:نگفتم دوش ای زین بخاری که نتوانی رضا دادن به خواری
❈۱❈
نگفتم دوش ای زین بخاری
که نتوانی رضا دادن به خواری
در آن جان‌ها که شکر روید از حق
شکر باشد ز هر حسیش جاری
❈۲❈
اگر صد خنب سرکه درکشد او
نه تلخی بینی او را نی نزاری
خدایت چون سر مستی نداده‌ست
حذر کن تا سر مستی نخاری
❈۳❈
از آن سر چون سر جان را شراب است
همی‌نوشد شراب اختیاری
ز تو خنده همی پنهان کند او
که او خمری است و تو مسکین خماری
❈۴❈
چو داد آن خواجه را سرکه فروشی
چه شیرین کرد بر وی سوکواری
گوارش خر از آن رخسار چون ماه
کز آن یابند مردان خوشگواری
❈۵❈
درآید در تن تو نور آن ماه
چنان کاندر زمین لطف بهاری
ببخشد مر تو را هم خلعت سبز
رهاند مر تو را از خاکساری
❈۶❈
تصورها همه زین بوی برده
برون روژیده از دل چون دراری
تفضل ایها الساقی و اوفر
و لکن لا براح مستعار
❈۷❈
و صبحنا بخمر مستطاب
فان الیمن جما فی ابتکار
و مسینا بخمر من صبوح
و دم و اسلم ایا خیر المداری
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۶۹۱
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها