گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:تو تا بنشسته‌ای بر دار فانی نشسته می‌روی و می نبینی

❈۱❈
تو تا بنشسته‌ای بر دار فانی نشسته می‌روی و می نبینی
نشسته می‌روی این نیز نیکو است اگر رویت در این گفتن سوی او است
❈۲❈
بسی گشتی در این گرداب گردان به سوی جوی رحمت رو بگردان
بزن پایی بر این پابند عالم که تا دست از تبرک بر تو مالم
❈۳❈
تو را زلفی است به از مشک و عنبر تو ده کل را کلاهی ای برادر
کله کم جو چو داری جعد فاخر کله بر آسمان انداز آخر
❈۴❈
چرا دنیا به نکته مستحیله فریبد چون تو زیرک را به حیله
به سردی نکته گوید سرد سیلی نداری پای آن خر را شکالی
❈۵❈
اگر دوران دلیل آرد در آن قال تخلف دیده‌ای در روی او مال
تو را عمری کشید این غول در تیه بکن با غول خود بحثی به توجیه
❈۶❈
چرا الزام اویی چیست سکته جوابش گو که مقلوب است نکته

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۷۲۰

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

پیرایه یغمایی
2014-11-04T15:44:51
ده کل را کلاه: در مثل. به کسی گویند که نه تنها چاره ی کار خویش را تواند کرد، بلکه دیگران را نیز چاره گر باشد./ و نیز گویند: ده کل را کلاه است و ده کور را عصا. به جای ده صد نیز گویند.
امیر
2016-07-25T09:19:01
(به سوی جوی رحمت رو بگردان)رحیمست او به بسم الله و رحمانبه رحمانیتش عالم بنا کردعجایب خلقتی رحمان بپا کردبه مومن باز در سیر صعودیرحیمست او ز رحمت وز ودودیثنا گفتم خدا را اینچنین استکه ارحم از تمام راحمین است
امیر
2013-12-06T00:27:41
از دوستان هست شخصی که بتواند نوع این که چه غزلی میباشد را توضیح دهد؟همچنین مقایسه ای بفرماید با غزل شمارهٔ 1917 تا ما روشن شویم از این موصوع ؟؟تشکر