گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

شما اینجا هستید :

مولانا:روزی که مرا ز من ستانی ضایع مکن از من آنچ دانی

❈۱❈
روزی که مرا ز من ستانی ضایع مکن از من آنچ دانی
تا با تو چو خاص نور گردم آن نور لطیف جاودانی
❈۲❈
تا چند کنم ز مرگ فریاد با همچو تو آب زندگانی
گر مرگم از او است مرگ من باد آن مرگ به از دم جوانی
❈۳❈
از خرمن خویش ده زکاتم زان خرمن گوهر نهانی
منویس بر این و آن براتم بگذار طریق امتحانی
❈۴❈
خاموش ولی به دست تو چیست باران آمد تو ناودانی

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۲۷۵۴

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

شیرین
2019-03-26T21:17:02
این شعر بصورت مستزاد بر روی ابیاتی از مقدمه لیلی و مجنون نظامی گنجوی سروده شده و از کوتاهی مصرع دوم مشخص میشه که مستزاد هستمصرع اول این ابیات جز بیت آخر همه از نظامی است.
محسن ، ۲
2019-03-26T22:59:11
شیرین بانو مستزاد ، روال خود را دارد ، این غزل مستزاد نیست نمونه و مثال :مستزاد شعری که در آخر هر مصراع آن چند کلمۀ زیاده از وزن می‌آورند، مانند این شعر: ای کامگارسلطان انصاف تو به گیهان ـ گشته عیان مسعودشهریاری خورشید نامداری ـ اندر جهان ای اوج چرخ جایت گیتی ز روی و رایت ـ چون بوستان (مسعودسعد: 455)