مولانا:هله عاشقان بشارت که نماند این جدایی برسد وصال دولت بکند خدا خدایی

آقای عبدالحسین مختاباد این شعر را به صورت آواز در مایه ی بیات ترک بسیار زیبا خوانده اند.

بنام خداوندt.me/khodavandgarmolana#سفر (قسمت دوم) : در سفر نهانی و سفری که دل مسافر آن است باید گفت : هله عاشقان بشارت که نماند این جداییبرسد به یار دلدار بکند خدا خداییبه مقام خاک بودی سفر نهان نمودیچو به آدمی رسیدی هله تا به این نپاییتو مسافری روان کن سفری بر آسمان کنتو بجنب پاره پاره که خدا دهد رهاییt.me/khodavandgarmolanaدر سفر نهانی نیز منازل و مناظری ست که راه دل را میزند از طریق باز میدارد ؛ نباید گرفتار منازل سلوک شد :منگر به هر گدایی که تو خاص از آن ماییمفروش خویش ارزان که تو بس گران بهایی مهم در اینجا پیش رفتن خارج از ماده و مدت است ، باید یک قدم هم که شده پیش رفت و نباید درجا زد : بند بگسل باش آزاد ای پسر چند باشی بند سیم و بند زر کاملا باید زیر چوگان عشق چون گوی بود : گوی شو می‌گرد بر پهلوی صدقغلط غلطان در خم چوگان عشقکین سفر زین پس بود جذب خداوان سفر بر ناقه باشد سیر مااین چنین سیریست مستثنی ز جنسکان فزود از اجتهاد جن و انساین چنین جذبیست نی هر جذب عامکه نهادش فضل احمد والسلامt.me/khodavandgarmolanaباید بدانیم که بین سفر زاهدانه و عارفانه تفاوت وجود دارد : سیر عارف هر دمی تا تخت شاهسیر زاهد هر مهی یک روزه راهگرچه زاهد را بود روزی شگرفکی بود یک روز او خمسین الف< عاشق باشید و عاشقانه سفر کنید >>t.me/khodavandgarmolana

11- خمش از سخن گزاری تو مگر قدم نداری - تو اگر بزرگواری چه اسیر تنگنایی  *** [یزدانپناه عسکری] وارستگی، سالک چیزی ندارد که اسیر تنگنا شود. تنها چیزی که دارد کمال است. _______