مولانا:اگر ز حلقه این عاشقان کران گیری دلت بمیرد و خوی فسردگان گیری
❈۱❈
اگر ز حلقه این عاشقان کران گیری
دلت بمیرد و خوی فسردگان گیری
گر آفتاب جهانی چو ابر تیره شوی
وگر بهار نوی مذهب خزان گیری
❈۲❈
چو کاسه تا تهیی تو بر آب رقص کنی
چو پر شدی به بن حوض و جو مکان گیری
خدای داد دو دستت که دامن من گیر
بداد عقل که تا راه آسمان گیری
❈۳❈
که عقل جنس فرشته‌ست سوی او پوید
ببینیش چو به کف آینه نهان گیری
بگیر کیسه پرزر باقرضواالله آی
قراضه قرض دهی صد هزار کان گیری
❈۴❈
به غیر خم فلک خم‌های صدرنگ است
به هر خمی که درآیی از او نشان گیری
ز شیر چرخ گریزی به برج گاو روی
خری شوی به صفت راه کهکشان گیری
❈۵❈
وگر تو خود سرطانی چو پهلوی شیری
یقین ز پهلوی او خوی پهلوان گیری
چو آفتاب جهان را پر از حیات کنی
چو زین جهان بجهی ملک آن جهان گیری
❈۶❈
برآ چو آب ز تنور نوح و عالمگیر
چرا تنور خبازی که جمله نان گیری
خموش باش و همی‌تاز تا لب دریا
چو دم گسسته شوی گر ره دهان گیری
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۰۵۷
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها