مولانا:بداد پندم استاد عشق از استادی که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی
❈۱❈
بداد پندم استاد عشق از استادی
که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی
ز بعد نوش کند نیش اوت فصادی
❈۲❈
چو چشم مست کسی کرد حلقه در گوشت
ز گوش پنبه برون کن مجوی آزادی
بر این بنه دل خود را چو دخل خنده رسید
که غم نجوید عشرت ز خرمن شادی
❈۳❈
مگر زمین مسلم دهد تو را سلطان
چنانک داد به بشر و جنید بغدادی
چو طوق موهبت آمد شکست گردن غم
رسید داد خدا و بمرد بیدادی
❈۴❈
به هر کجا که روی ماه بر تو می‌تابد
مهست نورفشان بر خراب و آبادی
غلام ماه شدی شب تو را به از روزست
که پشتدار تو باشد میان هر وادی
❈۵❈
خنک تو را و خنک جمله همرهان تو را
که سعد اکبری و نیکبخت افتادی
به وعده‌های خوشش اعتماد کن ای جان
که شاه مثل ندارد به راست میعادی
❈۶❈
به گوش تو همه تفسیر این بگوید شاه
چنانک اشتر خود را نوا زند حادی
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۰۹۹
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها