مولانا:ز صبحگاه فتادم به دست سرمستی نهاده جام چو خورشید بر کف دستی
❈۱❈
ز صبحگاه فتادم به دست سرمستی
نهاده جام چو خورشید بر کف دستی
ز نوبهار رخش این جهان گلستانی
به پیش قامت زیباش آسمان پستی
❈۲❈
فروگرفت مرا مست وار و می‌گفتم
بجستمی من از او گر بهانه‌ای هستی
بگفت حیله مکن هین گمان مبر که اگر
تن تو حیله شدی سر به سر ز ما رستی
❈۳❈
بریخت بر من از آن می که چرخ پست شدی
اگر ز جرعه آن می دمی بخوردستی
بتاب مفخر ایام شمس تبریزی
ایا فکنده در این بحر نور شستستی
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۱۰۵
صوتی یافت نشد!تصاویر
کامنت ها