گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:در دل من پردهٔ نو می‌زنی ای دل و ای دیده و ای روشنی

❈۱❈
در دل من پردهٔ نو می‌زنی ای دل و ای دیده و ای روشنی
پرده توی وز پس پرده توی هر نفسی شکل دگر می‌کنی
❈۲❈
پرده چنان زن که بهر زخمهٔ پردهٔ غفلت ز نظر برکنی
شب منم و خلوت و قندیل جان خیره که تو آتشی یا روغنی
❈۳❈
بی‌من و تو، هر دو توی، هر دو من جان منی، آن منی، یا منی
نکتهٔ چون جان شنوم من ز چنگ تنتن تنتن، که تو یعنی تنی
❈۴❈
گر تنم و گر دلم و گر روان شاد بدانم که توم می‌تنی
از تو چرا تازه نباشم؟! که تو تازگی سرو و گل و سوسنی
❈۵❈
از تو چرا نور نگیرم؟! که تو تابش هر خانه و هر روزنی
از تو چرا زور نیابم؟! که تو قوت هر صخره و هر آهنی

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۱۷۸

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

رضا اهور
2016-08-13T22:30:03
هر دو تویدر بیت 5 بجای "توی" تویی باید بوده باشد.
رضا اهور
2016-08-13T22:40:55
پرده توی وز پس پرده تویبجای " پرده توی"پرده تویی وز پس پرده تویی به نظر درست میاید.
بی نشان
2020-10-20T15:10:15
1: پرده تویی در پس پرده تویی 2: پرده چنان زن که به هر زخمه ای 3: خیره که تو آتش، یا روغنی 4: بی من و تو، هر دو تویی، هر دو من 5: شاد بدانم که توام می تنی