مولانا:عزیزی و کریم و لطف داری ولیکن دور شو، چون هوشیاری
❈۱❈
عزیزی و کریم و لطف داری
ولیکن دور شو، چون هوشیاری
نشاید عاشقان را یار هشیار
ز هشیاران نیاید هیچ یاری
❈۲❈
مرا یکدم چو ساقی کم دهد می
بگیرم دامن او را به زاری
صراحی‌وار خون گریم به پیشش
بجوشم همچو می در بی‌قراری
❈۳❈
که از اندیشه بیزارم، بده می
مرا تا کی به اندیشه سپاری؟!
چه حیله سازم ای ساقی؟! چه حیله؟!
که حیله آفرین و حیله‌کاری
❈۴❈
به حجت هر دمم بیرون فرستی
که بس باغیرتی و تنگ باری
برون و اندرون و جام و می نیست
ولیکن در سخن اینست جاری
❈۵❈
قفی یا ناقتی هذا مناخ
ولا تسرین من هذاالدیار
فدیت‌العشق ما احلی هواه
تقطع فی هواه اختیاری
❈۶❈
فلا تشغلنی یا ساقی بلهو
واسکرنی بکاسات کبار
ایا بدرالتمام اطلع علینا
بحق العشق اسمع، لاتمار
❈۷❈
وخلصنی من‌الدنیا واسکر
فلا ادری یمینی من یساری
فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۱۸۵
تصاویر
کامنت ها