گنجینه تاریخ ما

شعر پارسی یا شعر کلاسیک فارسی به شکل امروزی آن بیش از هزار سال قدمت دارد. شعر فارسی بر پایه عروض است و عمداً در قالب های مثنوی، قصیده و غزل س روده شده است. در گنج تاریخ ما به اشعار شاعران نامی ایران زمین به رایگان دسترسی خواهید داشت. همچنین به مرور زمان امکانات مناسبی به این مجموعه اضافه خواهد شد.

مولانا:هذا طبیبی، عند الدوآء هذا حبیبی، عند الوء

❈۱❈
هذا طبیبی، عند الدوآء هذا حبیبی، عند الوء
هذا لباسی، هذا کناسی هذا شرابی، هذا غذایی
❈۲❈
هذا انیسی، عندالفراق هذا خلاصی، عند البء
قالوا تسلی، حاشا و کلا قلبی مقیم، وسط الوفء
❈۳❈
این کان احمد، قلبی تعمد روحی فداه، عند الفنء
ان کان شاکی، یبغی هلاکی سمعا و طاعه ذا مشتهایی
❈۴❈
هذا سلحدار، لایدخل الدار الا بدینار، عند الابء
مونی حیاتی، حصدی نباتی حبسی نجاتی، مقتی بقایی
❈۵❈
یا من یلمنی، مالک و مالی صبری محال فی الاتقء
روحی مصیب، قلبی مصاف صبری مذاب، فی حرنایی
❈۶❈
انا نسینا، ما قد لقینا لما راینا، بدر الضیء
یا ذوفنونی، ابصر جنونی فوق‌الظنون، خرق الحیاء
❈۷❈
امروز دلبر یکبار دیگر آمد که گیرد مرغ هوایی
گر او پذیرد، ده ده بگیرد لیکن بخیلست، در رخ نمایی
❈۸❈
بر گرد دلبر، پانصد کبوتر پر می‌فشانند، بهر گوایی
ای نیم مرده، پران شو اینجا کاینجا نماند، بی‌اشتهایی
❈۹❈
مستان کم زن، رستند از تن دزدم گلیمی، من از کسایی

فایل صوتی دیوان شمس غزل شمارهٔ ۳۲۰۰

صوتی یافت نشد!

تصاویر

کامنت ها

مریم ایازی
2020-04-17T14:16:13
مصرع دوم بیت اول، ناقص درج شده است:ھذا طبیبی، عند الدوآء ھذا حبیبی، عند «الولاء»به شکل فعلی نه معنایی دارد و نه از نظر وزن و قافیه متناسب است.